Wat hebben privacy, lariekoek, wandelen, Boeddha en de verhoudingen tussen man en
vrouw met elkaar te maken? Het zijn allemaal virtuele ordners in de
'omgevallen dossierkast' van Wessel Zweers uit Utrecht. Ze bevatten een unieke
verzameling knipsels uit een groot aantal dagbladen en tijdschriften over de meest
uiteenlopende onderwerpen. Maar wie ze leest zal er langzaam maar zeker een rode draad in
ontdekken.
Digitale ordners van Wessel Zweers bevatten juweeltjes aan
documenten
Omgevallen dossierkast barstensvol verrassingen
Door ANDRE HORLINGS<
Op de gevel van zijn huis in Utrecht wordt vermeld dat daar in 1888 de architect Gerrit
Rietveld werd geboren. Een kamerdeur is getooid met knipsels over de definitieve afloop: zijn
herbegrafenis in zijn geboortestad. ,,Rietveld had een maitresse in Bilthoven'', licht Zweers
toe. ,,Toen hij in 1964 stierf zorgde zij ervoor dat hij daar werd begraven. Zijn familie is er
onlangs na veel moeilijkheden in geslaagd dat ongedaan te maken.''
,,Ik was altijd al een verzamelaar van krantenknipsels'', vertelt Wessel Zweers (33). ,,Ik heb
een brede belangstelling en ik vind het zonde om interessante verhalen bij het oud papier te
gooien. In de praktijk kwamen de stukken echter in dozen terecht, die je eigenlijk alleen maar
inkeek bij een verhuizing of een grondige schoonmaak. Internet heeft daar verandering in
gebracht.''
Intussen heeft hij een imposant aantal documenten toegevoegd aan het wereldwijde web,
verdeeld over zeven verschillende hoofdonderwerpen. De stukken zijn op z'n minst
opmerkelijk, maar vaak ook leerzaam, informatief, opinierend, onzinnig en/of amusant. Wie
op z'n pagina's belandt ontkomt er niet aan een aantal door te bladeren; er zitten juweeltjes
tussen. Het aantal artikelen heeft zich in de loop van de tijd echter zo uitgebreid, dat een
index geen overbodige luxe zou zijn (deels intussen toegevoegd).
Cyberie
Wessel Zweers is al geruime tijd op Internet actief; aanvankelijk als deelnemer in allerlei
discussiegroepen. Hij werkt bij TNO in Zeist als informatiespecialist. ,,Ik zoek op verzoek
naar informatie, met behulp van documentatie, databanken, internet en andere bronnen; zaken
als 'wat is het faxnummer van de universiteit van Bari in Italie', 'wie zijn de tien grootste
broodbakkers van Duitsland', 'wat zijn de achtergronden van dit-en-dat bedrijf'.'' Ruim een
jaar geleden ging hij na wat er over hemzelf op Internet te vinden was: voldoende om door
enig combineren van feiten zijn geboortedatum, adres en vermoedelijke vakantieperiode te
ontdekken. Plus ,,genoeg aanknopingspunten om een hetze tegen mij te beginnen''. Het
resultaat was een ’Dossier
Cyberie', waarin hij duidelijk maakte dat het met de privacy op Internet slecht gesteld is.
,,Het stuk werd ontdekt door Computercollectief, dat het
prees als een verhaal 'dat gelezen MOET worden'. Vervolgens maakten E-zines er melding
van; die nemen veel van elkaar over. Toen daarna ook Francisco van Jole van de Daily Planet erover schreef kwam er
een nieuwe golf bezoekers.''
Dossier Cyberie heeft volgens hem wel enig merkbaar effect gehad. ,,Ik verwees naar
bepaalde statuten, waardoor gegevens over mij te achterhalen waren; dat is intussen
onmogelijk gemaakt. Ik beschreef, naar aanleiding van een crash bij DDS, hoe verloren
gegane stukken via zoekmachines terug werden gevonden; dat kan ook niet meer. Binnenkort
kom ik met een nieuwe versie van dit verhaal, meer algemeen toegankelijk en toegspitst op de
privacy in de samenleving.''
Homepage
De verschillende dossiers danken hun ontstaan aan het feit dat zijn werkgever Zweers enkele
jaren geleden opdracht gaf met HTML te experimenteren. ,,Ik ontwierp een eigen homepage.
Maar een collega constateerde dat ik daar niets wezenlijks op vermeldde. Toen tikte ik een
paar krantenknipsels uit en plaatste die op m'n site, samen met enkele artikelen die ik voor het
wandelblad 'Op lemen voeten' had geschreven _ ik ben een fanatieke langeafstandswandelaar.
Dat werd, ik weet niet hoe, ontdekt door Planet Internet, die in de rubriek 'Recreatief' een
verwijzing maakte naar 'Wessel Zweers on-line'. Dat was cruciaal. Anders was ik er
waarschijnlijk niet mee doorgegaan.''
Hij tikt alle verhalen zelf uit. ,,Het scannen van artikelen is mogelijk'', geeft hij aan, ,,maar die
moet je toch nog redigeren en van HTML-codes voorzien. Ik tik met tien vingers, 250
aanslagen per minuut; een uurtje is al gauw goed voor twee artikelen. Ook bleek het goed
voor mijn rug. Na een avond hangen voor de televisie had ik daar vaak last van. Achter de
computer heb ik een veel betere houding. Bovendien dringt de inhoud veel beter tot je door
dan wanneer je zo'n verhaal alleen maar leest.''
Als tegenwicht tegen de serieuze wandelverhalen voegde Zweers in de loop van de tijd enkele
luchtige artikelen toe. Daaruit ontstond 'Dossier Lariekoek', dat intussen ruim vijftig
documenten telt, over (onder veel meer) opmerkelijke uitspraken van de Amerikaanse
oud-vice-president Dan Quayle, het PTT-monopolie op de kleur groen, handoplegging via het
beeldscherm, tien regels om de maatschappij van de ondergang te redden, door de pers
verzonnen reportages, waarom het wedstrijdschaatsen linksom gebeurt, de voorspellingen van
Nostradamus en het taalgebruik van Johan Cruyff. Serieuzer van opzet werd 'Dossier M/V',
met verhalen over onder meer sekseverschillen in de hersenen, de minachting voor de vrouw
door de eeuwen heen, epileertechnieken, het 'tasjesincident' van de Euro-parlementairi¨ers
Hedy d'Ancona en Leonie van Bladel, het homohuwelijk en het definitieve antwoord op de
prangende vraag: 'Hoeveel baardharen heeft de gemiddelde man?'.
Documentatie
Een andere verzameling zou in documentatiecentra niet mogen ontbreken: het 'Meta-Dossier'.
Daarin linkt Zweers online-publicaties over actuele kwesties uit de media, zoals over de
Zuid-Afrikaanse Waarheidscommissie, de Eurotop, Suriname, Securitel, de IRT-affaire, de
beursfraude, Srebrenica en het Joegoslavie-tribunaal. Een van meest recente documenten die
hij er aan toevoegde was een 'dossier-Sorgdrager'. De laatste verzameling die hij opende was
'Dossier X', met opmerkelijke verhalen die volgens hem het bewaren waard zijn, zoals de
uitdagingen en nachtmerries van een oorlogsfotograaf, de politieke afkeer van Freek de Jonge
en Martin Luther King over geweldloosheid. ,,Vertaal negers en blanken door Palestijnen en
Israeli's, katholieke en protestantse Noord-Ieren of Sikhs en Hindoes; het is een
hartverwaremde visie van de minderheid voor gerechtigheid'', aldus Wessel Zweers.
Aan de hand van zijn onderwerpkeuze groeit onvermijdelijk een beeld over zijn idealen. Een
van de resultaten is 'Dossier Boeddha', met tal van feiten over het boeddhisme, waarbij hij
overigens vermeldt zelf geen boeddhist te zijn: ,,Ik hecht te veel aan mijn kleine
verworvenheden.'' Ruim vier jaar geleden kwam hij in Nepal met dit geloof in aanraking. ,,Ik
was dienstweigeraar en ik vind de absolute afkeer van geweld in het boeddhisme fascinerend.
Mijn interesse kwam in een stroomversnelling toen ik las dat ook Tina Turner een toegewijd
boeddhist is; dat zij dus ook mantra's zingt, mediteert en deelneemt aan de rituelen. Dat had
ik niet verwacht van deze levenslustige vrouw. Ik ontdekte nog een reeks tamelijk bekende
gelovigen. Het waren dus niet allemaal zwevende figuren, hippies en ori¨entaalse wijsgeren
die zich er toe aangetrokken voelden. Ik had een dossier over religie, 'Zin & Zen', maar heb
die nu toegespitst op het boeddhisme. Er komen maar een of twee bezoekers per dag, maar
dat geeft niet. Ik vind het belangrijk dat er in het Nederlands aandacht aan wordt
besteed.''