Nokta vizito


Puerulo en kafeeyo lektis. Grupo de juna studenti venis cirkum ilu. Li semblis nervoza vidante la durtraita vizajo de la puerulo. Ilu efektive pasis tra longa sufradi, sole. Ilua reguardo tamen esis tenera ed komprenema. Ilua boko ame suflis ad li:

Delonge me ne vidis vi. Me standas bone, quo me anke esperas da vi. Kad deziras vu savar? Ne pensez ke me povus respondar ad ico. Ma me povas forsan donar kelka indiki. Demandez.

-Ubin ni iras?

Tempo pasas sen ke homo komprenez pro quo: pro quo amar se pose la sentimento divenas amara, mortas ache ma, subite, unesimareguarde, kom aquo tra ege seka dezerto, olu riaperas, plu forta kam ultempe antee.

Varma ed liquida tusho borde di la kafea taso interruptis la parolfluo. Silento momenta en anguleto desaperis kande ilu durigis:

Pro quo vivar kande la atingindajo de la vivo semblas esar nur pekunia kunigado ma tamen, por od pro ulu puero onu esus kapabla forlasar omno ico, senhezite, joyoze, kuraje. Existas paradoxi en ica mundo stranja, paradoxi qui me donas multa espero en la venonteso.

-Qua ni es?

Vento en arbora foliaro onde rivenis tra la memoro de la jus pridemandata lektinto. For de hike trovesis rivero kun du amati, qui serchis amo ma tempesto mustigis li partir di ita loko. Nostalgio naskigis larmin ene de ilua okuli. Soleso esus do la finala realeso?

Ilu esus pronta mortar por ke la amo rivenez. Atendante, ilu kantis lente, pregesatone poemeto de Monkhouse:

Tale ni mustas separar, mea korpo, vu e me
Qua pasabas tante multa plezanta yari kune.
Es trista laboro perdar vua kamaradeso
Qua adheris a me tante intime, irge-qua la vetero, De vintro a vintro, humida od arida;
Ma vu atingabas la limito di vua ligilo,
E me mustas irar sur mea voyo sole,
E livar vu silente sub petro.

Subite, amego trairis ilua okuli: Ilua parolo intensesis, ed gesti vigore anmis ilua korpo.

Kande la suno desaperesis me promenas nokte en la centro-urbo ed vizitas la kafeeyi kun librego. Me prizas lektar sole proksim varma kafo, cirkum la dolca soni de muziko, haltar momente pro rimarchar tra la densa tenebreso. Me bezonas multa koncentreso pro esar kapabla lektar libregi di 400 pagini. Me fakte bezonas plura semani por lektar tala libro.

La bluza kafeeyo anke havas bela atmosfero. La inspirado venas icaloke plu facile forsan pro la (ankorafoye) lenta muziko qua penetras mea animo ed posibligas mea skribilo trovar la paroli bezonata.

Me ne havas amiki por festar dumnokte. Me festas kun la muziko ed la lektado. Ico me satigas, ito me joyigas. Me ne prizas parlar pri omnadii aji kun altri. Me preferas parlar kun la kreatori de libri.

Es plu interesanta.

Da Martin Lavallée


Interreta adreso di la oficala TTTeyo: http://members.aol.com/idolinguo/index.html

Ica pagino es donata da

Havez vua propra senpaga ttteyo