Η ΑΕΚ ιδρύθηκε το 1924 από πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα μετά από τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922. Για περισσότερα από 2500 χρόνια στα παράλια της Μικράς Ασίας το ελληνικό στοιχείο ήταν κυρίαρχο και διακρινόταν για την προκοπή και τη δημιουργικότητά του σε όλους τους τομείς. Αυτό το στοιχείο επεδίωξε και σε μεγάλο βαθμό πέτυχε να εξαφανίσει ο Τούρκος ηγέτης Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) με τις εκκαθαρίσεις του 1922. Οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης και κάθε άλλης γωνιάς της Μικράς Ασίας όπου ο Ελληνισμός μεγαλούργησε για αιώνες δεν είχαν άλλο δρόμο από την διαφυγή προς τη μητέρα Ελλάδα. Οσοι βέβαια γλίτωσαν τη σφαγή... Μια ολόκληρη κοινωνία έκανε δυναμικά την εμφάνισή της τα χρόνια που ακολούθησαν στον παραδοσιακό ελλαδικό χώρο. Οι Έλληνες πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν σε κάθε γωνιά της χώρας και βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξή της σε κάθε τομέα. Πολλοί από αυτούς ήταν στις - χαμένες πια - πατρίδες τους επιστήμονες, έμποροι, βιοτέχνες, τεχνίτες, δάσκαλοι. Είχαν όμως και παράδοση στον αθλητισμό και το μεράκι τους αυτό δεν θα μπορούσε να σβήσει με τον ξεριζωμό, όπως δεν έσβησε τίποτα από όσα ήξεραν και αγαπούσαν.

Τα προσφυγικά αθλητικά σωματεία δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους και αυτό που έμελλε να ξεχωρίσει και να χαρακτηρίσει την προσφυγιά ως αθλητικό της σύμβολο ήταν η ΑΕΚ. Τον Ιούλιο του 1924, στο μαγαζί αθλητικών ειδών του Αιμίλιου Ιωνά και του Κώστα Δημόπουλου στην οδό Βερανζέρου, μια παρέα Κωνσταντινουπολιτών έπαιρνε την απόφαση να ιδρύσει ένα σωματείο που θα θύμιζε τη χαμένη πατρίδα. Το όνομά του ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ, για συντομία ΑΕΚ. Χρώματα το χρυσό και το μαύρο και σύμβολο ο Δικέφαλος Αετός, όλα εμπνευσμένα από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία που απλωνόταν από Ανατολή σε Δύση, εκεί δηλαδή όπου ατένιζαν τα δύο κεφάλια του αετού.

Πρώτος πρόεδρος ήταν ο δημοσιογράφος, και μετέπειτα βουλευτής και υπουργός στην κυβέρνηση Βενιζέλου, Κώστας Σπανούδης, αντιπρόεδρος ο καθηγητής Νίκος Ελεόπουλος ενώ μέλη του πρώτου διοικητικού συμβουλίου αποτελούσαν οι Τιμολέων Τάγαρης, Μενέλαος Καροτσιέρης, Μίλτος Ιερεμιάδης και βέβαια οι Ιωνάς (αργότερα διετέλεσε και πρόεδρος) και Δημόπουλος.

Οι πρώτες επιτυχίες

Τα ξεκίνημα ήταν δύσκολο αλλά από νωρίς η ΑΕΚ έδειξε τη δύναμή της και τις ... διαθέσεις της. "Θύμα" της στον πρώτο αγώνα της ο Ολυμπιακός με 3-2. Η ιστορία άρχισε να γράφει ενώ σύντομα η ομάδα θα έβρισκε στέγη και θα κατακτούσε τον πρώτο της τίτλο. Το 1929, ο τότε πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος έδωσε την άδεια να παραχωρηθεί στην ΑΕΚ η έκταση όπου εδώ και εβδομήντα χρόνια δεσπόζει το Στάδιο της Νέας Φιλαδέλφειας και η οποία είχε χαρακτηριστεί μερικά χρόνια νωρίτερα ως χώρος άθλησης από την "Κεντρική Επιτροπή Στεγάσεως Προσφύγων".

Τρία χρόνια αργότερα, την περίοδο 1931-32, η ΑΕΚ θα φτάσει στην κατάκτηση του πρώτου της Κυπέλλου με αντίπαλο στον τελικό τον Αρη του οποίου επιβλήθηκε με 5-3. Αστέρι της ομάδας ήταν ο βετεράνος πια Κώστας Νεγρεπόντης, ποδοσφαιριστής τις δεκαετίες του '10 και του '20 στην ελληνική Πέρα Κλουμπ της Πόλης, την ομάδα που ουσιαστικά αποτέλεσε "πρόγονο" της ΑΕΚ. Είχε πετύχει το τελευταίο γκολ της ΑΕΚ στον τελικό ενώ σκόρερ των υπόλοιπων τερμάτων ήταν οι Μπαλτάς (δύο), Ηλιάσκος και Οικονόμου (αυτογκόλ). Το όνομα της ΑΕΚ όλο και μεγάλωνε και προς τα τέλη της δεκαετίας είχε δημιουργηθεί με παίκτες κυρίως από τις περιοχές γύρω από το γήπεδο (Νέα Ιωνία, Ελευθερούπολη, Καλογρέζα, Σαφράμπολη) μια ομάδα με πολύ ταλέντο. Ο Μαρόπουλος, ο Δελαβίνιας, ο Ρίμπας, ο Σκλαβούνος, ο Μανέττας, ο Τζανετής, ο Μάγειρας, ο Χατζησταυρίδης και άλλοι εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές έδειχναν ικανοί να κυριαρχήσουν για χρόνια στο ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα.

Κατέκτησαν το νταμπλ το 1939 (το πρώτο στην Ελλάδα) και πήραν ξανά το πρωτάθλημα το 1940 με τον Κώστα Νεγρεπόντη να τους καθοδηγεί πλέον από τον πάγκο ως τεχνικός. Οι περισσότεροι δεν ήταν πάνω από 25 ετών και είχαν κάθε λόγο να αισιοδοξούν ότι η επόμενη δεκαετία θα ήταν η δεκαετία της ΑΕΚ. Έμελε όμως να είναι η δεκαετία της φρίκης, της καταστροφής και του πόνου. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ξεκινήσει και σύντομα κτύπησε και τη δική μας πόρτα. Η πορεία εκείνης της ομάδας σταμάτησε άδοξα..

Οι πρώτοι μεταπολεμικοί τίτλοι

Η ιστορία χρωστούσε κάποιους τίτλους στην ΑΕΚ και τα προπολεμικά της αστέρια, τριαντάρηδες πια έμελε να κερδίσουν κάποια "παράσημα" δόξας στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Το 1949 και το 1950 με προπονητή τον Αγγλο Τζακ Μπίμπι, Η ΑΕΚ κατακτά το κύπελλο Ελλάδας νικώντας τον Παναθηναϊκό με 2-1 και τον Άρη  με 4-0 αντίστοιχα. Οι Δελαβίνιας, Μαρόπουλος, Μάγειρας, Τζανετής είναι και πάλι εδώ, πλαισιωμένοι όμως και από το νέο αίμα: Γούλιος, Πατάκας, Κουντούρης, Πούλης, Εμμανουηλίδης. Οι δύο τελευταίοι μαζί με τους Κανάκη, Χανιώτη, Σεραφείδη, Σταματιάδη και άλλους μεγάλους άσους θα κατακτήσουν και το κύπελλο του 1956 με αντίπαλο τον Ολυμπιακό (2-1) στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ήταν όμως μια από τις χειρότερες δεκαετίες της ΑΕΚ, χωρίς πολλούς τίτλους και διακρίσεις.

Στην ομάδα υπήρχε ωστόσο ο Κώστας Νεστορίδης. Είχε έρθει από τον Πανιώνιο το 1955 αλλά χωρίς τη συγκατάθεση του συλλόγου του, κάτι που τον υποχρέωσε να μείνει τιμωρημένος εκτός επίσημων αγώνων ως το 1957. Όταν όμως ενίσχυσε την ΑΕΚ με το ποδοσφαιρικό του μεγαλείο, η ομάδα άρχισε ξανά να διεκδικεί τίτλους. Το 1959-60 καθιερώνεται το πρωτάθλημα της ενιαίας Εθνικής Κατηγορίας και η ΑΕΚ χάνει τον τίτλο από τον Παναθηναϊκό με 2-1 σε αγώνα μπαράζ. Ενας σίγουρος τίτλος χάνεται εξαιτίας μιας απρόσμενης ήττας με 3-2 την τελευταία αγωνιστική από τον Πανιώνιο που οδήγησε στον αγώνα κατάταξης.

Πρωταθλήτρια Α’ Εθνικής

Όμως τρία χρόνια αργότερα, η ΑΕΚ πληρώνει με το ίδιο νόμισμα τον Παναθηναϊκό. Το μπαράζ του 1963 στη Νέα Φιλαδέλφεια λήγει με 3-3 αλλά η καλύτερη διαφορά τερμάτων δίνει το πρωτάθλημα στην ΑΕΚ. Ήταν ο πρώτος μεταπολεμικός τίτλος πρωταθλήματος για τα κιτρινόμαυρα χρώματα και πανηγυρίστηκε έξαλλα από τον κόσμο της Ένωσης. Στην ομάδα έχει έρθει από τον περασμένο χρόνο ο Μακεδόνας Μίμης Παπαϊωάννου και μαζί με τους Νεστορίδη, Πετρίδη, Σεραφείδη, Σοφιανίδη, Σταματιάδη, Τσαχουρίδη, Κανελλόπουλο, Παπαποστόλου, Σκευοφύλακα οδηγούν την ΑΕΚ στην κορυφή. Προπονητής της ομάδας ήταν ο Ουγγρογερμανός Γιένε Τσάκναντι, ένας πρωτοποριακός για την εποχή του προπονητής, από τους λίγους που επιβάλλονταν απόλυτα στους ποδοσφαιριστές και έδιναν μεγάλη σημασία στη φυσική κατάσταση.

Ακολούθησε η κατάκτηση του κυπέλλου το 1966 με 2-0 χωρίς αγώνα επί του Ολυμπιακού που δεν παρατάχθηκε για να αγωνιστεί στον τελικό, προφασιζόμενος την καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της σεζόν και επικαλούμενος την έναρξη προετοιμασίας της ομάδας του εν όψει του κυπέλλου πρωταθλητριών 1966-67. Η ΑΕΚ "περίμενε" τον Τσάκναντι για να ξαναπάρει πρωτάθλημα. Την άνοιξη του 1967 ο μεγάλος τεχνικός επιστρέφει και κατακτάται, με χαρακτηριστική άνεση μάλιστα, ο τίτλος του 1968. Ο Νεστορίδης έχει αποχωρήσει αλλά η ΑΕΚ με τα παλιά της αστέρια (Σταματιάδης, Σοφιανίδης, Σκευοφύλακας, Παπαϊωάννου, Σεραφείδης) αλλά και με πολλούς νέους μεγάλους άσους (Κώστας Νικολαϊδης, Καραφέσκος, Μπαλόπουλος, Πομώνης, Βασιλείου, Κεφαλίδης, Σταθόπουλος, Βεντούρης, Κώστας Παπαγεωργίου) φτάνει ξανά στην κορυφή.

Ο Μπράνκο Στάνκοβιτς, ο Γιουγκοσλάβος άσος της δεκαετίας του '40 και του '50 και προπονητής πια, ήταν αυτός που ανέλαβε να συνεχίσει το έργο του Τσάκναντι. Έκανε αρκετές αλλαγές για τις οποίες αμφισβητήθηκε αλλά έφτασε με την ΑΕΚ ως τα προημιτελικά του κυπέλλου πρωταθλητριών 1968-69, αποκλείοντας την Ζενές Ες Λουξεμβούργου και την ΑΒ Κοπεγχάγης πριν επιβληθεί της ελληνικής ομάδας στα προημιτελικά η Σπαρτάκ Τρνάβα από την Τσεχοσλοβακία.

Η δικαίωσή του Στάνκοβιτς ήρθε με τον τίτλο που κατέκτησε η ΑΕΚ το 1971. Χωρίς τους Σταματιάδη, Σοφιανίδη, Μπαλόπουλο, αλλά ενιχυμένη με τον πανύψηλο τερματοφύλακα Στέλιο Κωνσταντινίδη, τον Αποστόλη Τόσκα και τον πρώην  άσο του Παναθηναϊκού Ανδρέα Παπαεμμανουήλ, η ΑΕΚ είναι και πάλι πρωταθλήτρια, για τρίτη φορά στην Α' Εθνική και πέμπτη συνολικά στην ιστορία της.

Εποχή Μπάρλου

Δυστυχώς στα χρόνια που ακολούθησαν η ΑΕΚ πέρασε αρκετές περιπέτειες και βρέθηκε χαμηλά στη βαθμολογία. Το 1974 τερμάτισε πέμπτη και η ανάληψη της προεδρίας από τον επιχειρηματία Λουκά Μπάρλο φαινόταν ως η καλύτερη λύση. Προσλαμβάνεται ο Ολλανδοτσέχος προπονητής Φράντισεκ Φάντρονκ, συνεργάτης τότε του Ρίνους Μίχελς στην Μπαρτσελόνα και μεγάλοι άσοι φθάνουν σιγά-σιγά στη Νέα Φιλαδέλφεια: το 1974 οι Αρδίζογλου, Δέδες, Σκρέκης και οι Γερμανοί Βάγκνερ, Τσανλάιτερ, το 1975 ο Μαύρος (που θα παίξει από το 1976) και το 1976 οι Νικολούδης, Μπάμπης Ιντζόγλου και Χρηστίδης. Υπάρχουν ήδη οι Παπαϊωάννου, Τσάμης, Στεργιούδας, Νικολάου, Ραβούσης και Τάσος και όλοι μαζί οδηγούν την ΑΕΚ στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή της πορεία, στα ημιτελικά του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την περίοδο 1976-77, όπου αποκλείεται από την Γιουβέντους, που υπό την προεδρία του Τζιάνι Ανιέλι κατακτά τον πρώτο της ευρωπαϊκό τίτλο.

Η ΑΕΚ απέκλεισε κατά σειρά την Ντιναμό Μόσχας, την Ντέρμπι Κάουντι και τον Ερυθρό Αστέρα τις οποίες κέρδισε με 2-0 στον εκάστοτε πρώτο αγώνα που κατά τύχη κληρωνόταν να γίνει στη Νέα Φιλαδέλφεια. Χρειάστηκε να ευστοχήσει ο Τάσος σε πέναλτι στην εκπνοή της παράτασης στη Μόσχα (ήττα με 2-1 αλλά πρόκριση) να κάνει μεγάλο παιχνίδι ο Στεργιούδας αλλά και η επίθεση της ΑΕΚ στη ρεβάνς του Ντέρμπι (νίκη με 3-2) και να αντέξει η ομάδα σε ένα ανηλεές σφυροκόπημα για 58 λεπτά στο Βελιγράδι, όπου η ΑΕΚ έχανε από το 32’ με 3-1, για να πάρει τελικά την πρόκριση με το εκτός έδρας γκολ του Βάγκνερ.

Στα προημιτελικά έχασε με 3-0 από την Κουϊνς Παρκ Ρέιντζερς στο Λονδίνο, σε  έναν αγώνα όπου τίποτα δεν πήγε καλά στο α’ ημίχρονο και ήδη στην ανάπαυλα το σκορ ήταν 3-0 υπέρ των Άγγλων, που την προηγούμενη χρονιά είχαν τερματίσει στην δεύτερη θέση του πρωταθλήματος Αγγλίας. Στη ρεβάνς, όμως, δύο σουτ του τραυματία από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό τρεις μέρες νωρίτερα Θωμά Μαύρου και μια εκπληκτική κεφαλιά του αγέραστου Μίμη Παπαϊωάννου λίγα λεπτά πριν τη λήξη διαμορφώνουν το 3-0 υπέρ της ΑΕΚ. Ο αγώνας πάει στην παράταση όπου ο Φράντισεκ Φάντρονκ παίρνει τη μεγάλη απόφαση: δίνει εντολή στον έμπειρο τερματοφύλακα αλλά με συμμετοχή σε λίγους αγώνες εκείνης της σεζόν Νίκο Χρηστίδη να μπει στον αγώνα και να αντικαταστήσει τον Λάκη Στεργιούδα ενόψει της διαφαινόμενης διαδικασίας των πέναλτι. Η έμπνευση του «παππού» έγραψε ιστορία, καθώς ο Χρηστίδης αποκρούει τα πέναλτι των Ιστοου και Γουέμπ και η ΑΕΚ προκρίνεται στα ημιτελικά. Εκεί θα περιμένει την ΑΕΚ η πανίσχυρη Γιουβέντους που θα προκριθεί με δύο νίκες (4-1, 1-0) και στη συνέχεια θα κατακτήσει το κύπελλο ΟΥΕΦΑ, μετά από διπλή αναμέτρηση με την Ατλέτικο Μπιλμπάο.

Η προσθήκη των «Μουντιαλικών» Μπάγεβιτς (Γιουγκοσλαβία 1974) και Βιέρα (Ουρουγουάη 1966) αντί των Βάγκνερ και Τσανλάιτερ καθιστά την ΑΕΚ πανίσχυρη και κατακτάται άνετα το πρωτάθλημα, ενώ στο κύπελλο θα επιβληθεί του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας με 1-0 και του Ολυμπιακού με το ιστορικό 6-1 του ημιτελικού της Νέας Φιλαδέλφειας. Στον τελικό του Σταδίου Καραϊσκάκη θα πανηγυριστεί η κατάκτηση του νταμπλ με τη νίκη 2-0 επί του ΠΑΟΚ (σκόρερ οι Μαύρος και Μπάγεβιτς).

Το 1978-79, με την ενίσχυση του Μίμη Δομάζου και με τον «στρατηγό» της μεγάλης Ουγγαρίας των δεκαετιών 1940 και 1950 Φέρεντς Πούσκας στον πάγκο της, η ΑΕΚ θα ξαναπάρει το πρωτάθλημα αν και χρειάστηκε στις αρχές του β’ γύρου να αντικατασταθεί ο προπονητής από τον παλιό άσο όπως ομάδας και σημερινό «αρχικατάσκοπο» της τεχνικής ηγεσίας, Ανδρέα Σταματιάδη. Νωρίτερα, τον Σεπτέμβριο του 1978, η ομάδα είχε προσθέσει άλλη μια μεγάλη επιτυχία στην ευρωπαϊκή της ιστορία με το 6-1 επί της Πόρτο στον α’ γύρο του κυπέλλου πρωταθλητριών, που είναι και η μεγαλύτερη σε έκταση νίκη στην ιστορία της επί μεγάλου αντιπάλου στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η ΑΕΚ πέτυχε 90 γκολ σε εκείνο το πρωτάθλημα αλλά έφτασε να διεκδικεί τον τίτλο στο μπαράζ με τον Ολυμπιακό. Ο συνδιεκδικητής όμως δεν θα «κατεβεί» όπως και πριν από 13 χρόνια στον τελικό του Κυπέλλου. Δικαιολογία αυτή τη φορά η διαιτησία του Ιορδανίδη την τελευταία αγωνιστική στο 3-3 με τον ΟΦΗ, αποτέλεσμα που επέτρεψε στην ΑΕΚ να ισοβαθμήσει με τον Ολυμπιακό.

Το «ξύπνημα» της ΑΕΚ

Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν τα λεγόμενα "πέτρινα". Πολλά λάθη, πολλές ατυχίες αλλά και αδικίες αφήνουν την ΑΕΚ να χαρεί τη δεκαετία του '80 μόνο το κύπελλο του 1983 που κατακτήθηκε με προπονητή τον Αυστριακό Χέλμουτ Σενέκοβιτς και πρόεδρο τον αείμνηστο Μιχάλη Αρκάδη. Ήταν ο πρώτος τελικός  του κυπέλλου Ελλάδας  που διεξήχθη στο νεοσύστατο τότε Ολυμπιακό Στάδιο και θύμα της ΑΕΚ ήταν όπως και πέντε χρόνια νωρίτερα, ο ΠΑΟΚ. Και μάλιστα με το ίδιο σκορ, το 2-0. Σκόρερ του πρώτου γκολ και πάλι ο Μαύρος ενώ ο 21χρονος τότε αρχηγός της ομάδας Βαγγέλης Βλάχος σημείωσε το δεύτερο γκολ.

Έπρεπε όμως να περάσουν έξι χρόνια για να έρθει ξανά κάποιος τίτλος στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το 1988-89, η συνύπαρξη του προέδρου Στράτου Γιδόπουλου με τον παλιό άσο της ομάδας Ντούσαν Μπάγεβιτς στο πόστο του προπονητή και η αξιοποίηση ενός πολύ καλού έμψυχου υλικού (Οικονομόπουλος, Μανωλάς, Σαββίδης, Σαβέβσκι, Οκόνσκι, Χριστοδούλου, Σταματής, Κλόπας, Παύλος Παπαϊωάννου, Πεππές κ.α.) φέρνουν τον πρώτο επαγγελματικό τίτλο και μάλιστα με τρόπο πανηγυρικό, με την εκτός έδρας νίκη (1-0) επί του συνδιεκδικητή Ολυμπιακού στο κρίσιμο ντέρμπι της προτελευταίας αγωνιστικής στο ΟΑΚΑ. Σκόρερ της νίκης ο Τάκης Καραγκιοζόπουλος που μόλις είχε επιστρέψει από αγωνιστική απουσία 16 μηνών εξαιτίας μιας εγχείρησης στο πόδι.

Η καλύτερη δεκαετία

Η δεκαετία του '90 ήταν η δεκαετία των τίτλων και της καθολικής αναγνώρισης της ΑΕΚ ως της πιο ποιοτικής ομάδας. Με πρόεδρο τον Κώστα Γενεράκη και βάση της ομάδας τους Μήνου, Μανωλά, Σαμπανάτζοβιτς, Π. Παπαϊωάννου, Σαβέβσκι, Σταματή, Καραγιάννη, Πατίκα, Δημητριάδη, Αλεξανδρή, Μπατίστα και Σαββίδη (οι δύο τελευταίοι έφυγαν το επόμενο καλοκαίρι) κατακτάται ο τίτλος του 1992. Οι Μητρόπουλος, Ατματσίδης, Σλίσκοβιτς, Αγορογιάννης, Τσάρτας και Κοπιτσής προστίθενται στην ομάδα και κατακτούν τα πρωταθλήματα του 1993 και του 1994 ενώ στο τελευταίο είχαν συμμετοχή και οι Κασάπης, Μπορμπόκης και Μιχάλης Βλάχος. Η ΑΕΚ ολοκληρώνει τις επιτυχίες της με την πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 1994-95 με δύο νίκες επί της ...μόνιμης πρωταθλήτριας Σκωτίας Γκλάσγκοου Ρέιντζερς. Σκόρερ στο 2-0 της Αθήνας ο νεομεταγραφείς Δημήτρης Σαραβάκος, ένας από τους τελευταίους μεγάλους του ποδοσφαίρου μας, ενώ στη ρεβάνς της Γλασκόβης ο Τόνι Σαβέβσκι είναι ο σκόρερ του γκολ της νίκης με 1-0. Στον όμιλο η ΑΕΚ έπεσε πάνω σε Μίλαν, Αγιαξ (το μετέπειτα ζευγάρι του τελικού της διοργάνωσης) και Καζίνο Σάλτσμπουργκ αλλά και πάνω στην ... ατυχία και στις αδικίες που υπέστη με αποτέλεσμα να αποκλειστεί.

Τα χρόνια που ακολούθησαν είχαμε αλλαγές προσώπων σε όλα τα επίπεδα αλλά η ΑΕΚ δεν έχασε ούτε τη λάμψη της ούτε την αγωνιστική της ποιότητα. Κατέκτησε τα κύπελλα του 1996 (με προπονητή τον Μπάγεβιτς) και του 1997 (με τον Πέτρο Ραβούση στον πάγκο) εντυπωσιάζοντας με την ευκολία με την οποία ... έβγαζε  απ΄ τη μέση τους παραδοσιακούς της αντιπάλους, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, αλλά και με το απίστευτο 7-1 του τελικού του 1996 με το οποίο επικράτησε του Απόλλωνα Αθηνών στο ΟΑΚΑ. Η ομάδα των Ατματσίδη, Μπορμπόκη, Κασάπη, Μανωλά, Κωστένογλου, Βλάχου, Σαμπανάτζοβιτς, Κετσπάγια, Σαβέβσκι, Μπατίστα, Τσάρτα και Κωστή έχει αντίπαλο μόνο την ατυχία της και κάποια εσωτερικά προβλήματα σε διοικητικό και τεχνικό επίπεδο. Έτσι, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός κατακτούν τα πρωταθλήματα του 1996 και του 1997 αλλά η κατάκτηση του κυπέλλου από την  Ένωση το 1996 και το 1997 (0-0 και 5-4 στα πέναλτι με τον Παναθηναϊκό στον τελικό) είναι ένα ... μικρό πρωτάθλημα για την ΑΕΚ.

Η τελευταία μεγάλη διάκριση της ΑΕΚ δεν είχε να κάνει με την κατάκτηση κάποιου τίτλου. Ήταν όμως πιο σημαντική από ένα πρωτάθλημα ή ένα κύπελλο. Το ταξίδι της 7ης Απριλίου 1999 στο δοκιμαζόμενο τότε από τους NAΤΟϊκούς βομβαρδισμούς Βελιγράδι και το φιλικό με την Παρτιζάν (1-1) ήταν ένα έμπρακτο και γενναίο δείγμα συμπαράστασης προς τον σερβικό λαό. Ηταν μια πρωτοβουλία του Δημήτρη Μελισσανίδη στην οποία με προθυμία ανταποκρίθηκε σχεδόν όλη η ομάδα της ΑΕΚ αλλά και πλήθος επωνύμων Ελλήνων αλλά και απλών φιλάθλων. Η ΑΕΚ, ένας σύλλογος γεννημένος από τις στάχτες και τον πόνο μιας καταστροφής δεν θα μπορούσε να μην είναι πρωτοπόρος σε τέτοιου είδους ενέργειες. Για μια ακόμα φορά υποχρέωσε την ελληνική αλλά και τη διεθνή κοινή γνώμη να της απονείμει τα εύσημα.

Τελευταία μεγάλη επιτυχία της ΑΕΚ ήταν η κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας του 2000 με προπονητή τον Γιάννη Παθιακάκη. Στον τελικό νίκησε με 3-0 τον Ιωνικό (Νικολαϊδης, Πέτκοφ, Μαλαδένης οι σκόρερ), σε ένα παιχνίδι που χαρακτηρίστηκε από την ενέργεια του Ντέμη Νικολαϊδη να ζητήσει από τον διαιτητή Δούρο να ακυρώσει τέρμα που πέτυχε με το χέρι (κι ενώ το σκορ ήταν στο 0-0). Λίγο πριν το τέλος του 2000 ήρθε και η μεγάλη πρόκριση στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ σε βάρος της Μπάγερ Λεβερκούζεν με 4-4 στη Γερμανία και 2-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια. Επρόκειτο όμως για μια επιτυχία χωρίς συνέχεια αν και η ΑΕΚ είχε ενισχυθεί σημαντικά το καλοκαίρι του 2000 με τις μεταγραφές των Τσάρτα, Νάβας, Ρουίς, Ζαγοράκη, Ροντρίγκο, Κωστή, Χιώτη. Τον Ιανουάριο του 2001 ο Γιάννης Παθιακάκης αντικαταστάθηκε από τον βετεράνο άσο Τόνι Σαβέβσκι που είχε στο πλευρό του τον καταξιωμένο τεχνικό Ευγένιο Γκέραρντ.

2001: Νέο ξεκίνημα 

Η ΑΕΚ τελείωσε τη χρονιά με καλά αποτελέσματα όμως το καλοκαίρι γύρισε και πάλι σελίδα. Επέστρεψε σε ελληνικά και «κιτρινόμαυρα» χέρια και υπό την καθοδήγηση του έμπειρου παράγοντα και επιφανούς Ενωσίτη Μάκη Ψωμάδη προσπαθεί να βαδίσει και πάλι στους δρόμους των επιτυχιών. Τον Ιούνιο η δημιουργία της νέας ΑΕΚ ανατέθηκε στον πρώην προπονητή της Πόρτο Φερνάντο Σάντος. Η μεταγραφή του διεθνούς φήμης Παραγουανού αμυντικού Κάρλος Γκαμάρα το καλοκαίρι και η προσθήκη των Ίβιτς, Ξενίδη και Φόλια την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου ισχυροποίησαν σημαντικά την Ένωση, που παλεύει με αξιώσεις φέτος για την επιστροφή στην κορυφή. Ο «Δικέφαλος» έχει ξαναβρεί τον πρωταγωνιστικό του ρόλο κι αργά ή γρήγορα θα βρεθεί και πάλι στην φυσική του θέση, θα ξαναπάρει τα σκήπτρα στις εσωτερικές διοργανώσεις. Για να προσθέσει νέες σελίδες δόξας στην ιστορία του βυζαντινογέννητου συλλόγου…