̉ran Na Bochdainn

[Fonn / Tune]



Cha d'rinn sinn móran fad an t-samhraidh,
Cha bhi sinn bẹ nuair thig an geamhradh;
Chan fhaigh sinn mil mar gheibh a' choinnspeach,
A thogas bothan air stoban calltair.


[Séisd]
Bheir mi ̣, agus ̣ ro eile,
Bheir mi ̣, agus ̣ ro eile,
Bheir mi ̣, agus ̣ ro eile,
Gur truagh a' bhẹshlaint' bhi air an déirce.


Na daoine truagha a dh'fhàg na h-àitean,
Tillidh sibh air ais do'n fhàsach;
Na cuiribh suas le lagh nan tràillean,
A ruaig ar sinnsridh a-nall thar sàile.

Tha fuathas agaibh anns na méinnean,
Nach deanadh bẹslaint' innt' le d́chill;
Na "Finlanders" a' tighinn 'nam ḿltean,
'S gun lagh 's an dùthaich a chumas ćs orr'.

Shrac am poca, 's dh'fhalbh am màs as,
A' goid a' ghuail bhàrr nan càraichean,
Bha e math is bha e làidir,
Ach gheibh mi nise dronng 'na àite.

Nam biodh ḍigh agam dheanainn d́chill,
Rachainn dhachaidh as na méinnean,
Gu na càirdean o'n bha iad d́leas,
'S chan fhaighinn tuilleadh ged gheibhinn d́leab.

Gur e mise a tha gu truagh dheth,
Toirt mo chùlthaobh ri àit' a' chruadail;
'S ĺonmhor nàmhaid a rinn mi suas ris,
Gu fac' an saoghal nach eil mi suarach.