Sterke overtuiging Mijn tante lag op haar sterfbed in het hospitaal te Blankenberge. Mijn moeder en ik hadden haar bezocht tijdens de dag. 's Avonds keek ik tv. Plotseling, om kwart voor twaalf 's nachts op 20 december 1993, kreeg ik een intens gevoel, een gevoel dat ik het beste zou kunnen omschrijven als het gevoel dat je krijgt als je in een monorailbaan in een pretpark naar beneden raast. Een ongewoon, sterk gevoel dat duidelijk van buitenaf kwam. Daarna kreeg ik weer een sterk gevoel dat alweer van buitenaf opgedrongen werd, een gevoel, sterke overtuiging dat mijn tante op dat moment overleden was. Ondanks het feit dat ik deze ervaring niet wilde geloven, bleef het enige tijd duren. Ik verzette me er een beetje tegen. Mijn moeder was al gaan slapen en ik durfde haar dit niet te vertellen. Ik bleef tv kijken en dacht dat als mijn ervaring toch waar mocht zijn, ze me deze nacht wel eens zouden kunnen opbellen. Daarom bleef ik maar kijken. Ik keek dan ook enkele keren naar de telefoon. Het was net alsof ik wachtte op het telefoontje, me weer opgedrongen van buitenaf. Om kwart over twaalf rinkelde de telefoon: het was zover, mijn tante was overleden. Ik vroeg het precieze tijdstip van overlijden: twaalf uur. Het kon niet zijn, om kwart voor twaalf kreeg ik die ervaring. Ik wekte mijn moeder om haar het overlijden te melden en vertelde haar ook nog over mijn ervaring. De volgende dag gingen we haar begroeten en ik vroeg nogmaals wanneer ze precies gestorven was: kwart voor twaalf 's nachts, precies het tijdstip van deze paranormale ervaring. De heer Filip van C. Belgie Dit geval werd gemeld in verband met de NHA-cursus Parapsychologie van drs. Titus Rivas Hij stuurde de ervaring door naar het Tijdschrift voor Parapsychologie, waarin het in 2004 werd gepubliceerd (nr.2). Naar de homepage van Stichting Athanasia