Boekbespreking Dr. Shail Kumari Reincarnation and Spiritual Research Institute. Depth Research in Reincarnation. Allahabad (India): Eigen beheer, 2003. Kortgeleden richtten enkele Indiase onderzoekers te Allahabad het zogeheten Dr. Shail Kumari Reincarnation and Spiritual Research Institute op, vernoemd naar de overleden echtgenote van dr. Jamuna Prasad, een van de nestores van het reincarnatieonderzoek. De belangrijkste doelstelling van deze onderzoekers is de longitudinale studie van kinderen die zich een vorig leven herinneren en het publiceren van boeken op dit gebied. In 2003 verscheen zo het eerste bundeltje Depth Research in Reincarnation onder leiding van C.B. Rai, Pradeep Singh Baghel en Harish Chandra Srivastava. Het boek begint met een korte biografie van dr. Jamuna Prasad en een gedicht waarin hij regelrecht als gids voor de mensheid wordt aangemerkt. Sommige westerlingen moeten misschien even door deze bloemrijke Indiase stijl heenbijten om vanaf bladzijde 10 te lezen waar het onderzoeksinstituut nu eigenlijk voor staat. De schrijvers stellen terecht dat onderzoekers als Jamuna Prasad, Ian Stevenson en Satwant Pasrichta inmiddels zo'n drieduizend gevallen van jonge kinderen met vermoedelijke herinneringen aan vorige levens hebben verzameld, zodat we zo langzamerhand wel uit mogen gaan van reincarnatie als wetenschappelijke theorie. Ook al blijft de verzameling van nieuwe, bewijskrachtige gevallen van belang, is de tijd reeds aangebroken om onderzoek te verrichten naar de natuurwetten die het verschijnsel reincarnatie sturen. Het gaat dan om vraagstukken als de mechanismen achter amnesie en herinnering, de duur van de tussenperiode of de mogelijke rol van karma. Dr. Prasad wil uitgaande van bijzonder sterke, geverifieerde gevallen van peuters en kleuters met herinneringen aan vorige levens, (laten) onderzoeken hoe dergelijke kinderen zich verder ontwikkelen. Uiteraard wordt daarbij ook zoveel mogelijk informatie verzameld over de persoonlijkheid die een kind in een vorig leven kenmerkte, en de ontwikkeling daarvan in die voorgaande incarnatie. Zo'n studie kan dus alleen goed uitgevoerd worden bij geverifieerde gevallen met veel psychologische informatie over het vorige leven. De bundel besluit met enkele - sterk door een klassieke hindoe-filosofie bepaalde - beschouwingen van de director Harish Chandra Srivastava over de ziel (jivatman) en karma, een gedicht van Vivekananda, en de samenvatting van een lezing van Jamuna Prasad. Dit boekje kan opgevat worden als een beknopt onderzoeksprogramma rond de 'werking' van reincarnatie, herinneringen aan vorige levens en persoonlijke evolutie. Het programma is weliswaar ingebed in veel idiosyncratisch hindoeisme (zowel qua gebruikte terminologie als wat betreft de levensbeschouwelijke context), maar dat maakt het voor niet-hindoes nog niet zo maar waardeloos. Het wetenschappelijke reincarnatieonderzoek is India veel te veel verschuldigd om pioniers als Jamuna Prasad de aandacht die hun toekomt te ontzeggen, louter omdat ze hindoes zijn. Titus Rivas (Dit boekje is te bestellen via Dr. Shail Kumari Reincarnation and Spiritual Research Institute, 289 Mumfordgunj, Allahabad 211 002, Uttar Pradesh, India.) Deze recensie werd gepubliceerd in Terugkeer Naar de homepage Contact via email Boeken van Athanasia