ประธานาธิบดีแห่งสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมัน
เป็นสัญลักษณ์ ศูนย์รวมจิตใจของประเทศ งานด้านพิธีกรรม เช่น ต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง และมีบทบาทด้านการทูต มีหน้าที่เป็นผู้นำและตัวแทนประเทศออกไปทำสัญญาหรือกิจกรรมทางกฏหมายกับต่างประเทศ แต่งตั้งและปลดข้าราชการของสหพันธรัฐ ตรวจตราร่างกฏหมายใหม่และประกาศให้เป็นกฏหมาย เสนอตัวผู้สมัครเข้ารับเลือกตั้งเป็นนายกรัฐมนตรี แต่งตั้งและปลดรัฐมนตรีตามคำเสนอของนายกรัฐมนตรี อภัยโทษนักโทษ เป็นต้น
มาจากการรับเลือกโดยที่ประชุมสภาสหพันธรัฐ (Bunddesversammlung) ซึ่งประกอบด้วยผู้แทนราษฏรและผู้แทนรัฐสภาของมลรัฐต่างๆ (Laenderparlament) ได้เลือกส่งเข้ามา ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีที่ประชุมสภาจะเรียกประชุมเป็นพิเศษ และเสนอตัวผู้มีบุคคิลภาพเป็นที่นับถือและไว้วางใจจากคนส่วนใหญ่และไม่เป็นสมาชิกของรัฐสภาแห่งรัฐใดๆ เข้าคัดเลือกประธานาธิบดี มีการดำรงตำแหน่งคราวละ 5 ปี และสามารถสมัครรับเลือกซ้ำได้อีกครั้งเดี่ยวเท่านั้น
นายกรัฐมนตรี ต้องมีสายตาที่ยาวไกล ในความคิดทางการเมือง เข้าใจและเล็งการณ์ไกลในเหตุการณ์ ติดตามความเคลื่อนไหว อยู่ในฐานะที่จะให้ความเห็น ตักเตือน แนะนำและให้กำลังใจแก่ประชาชนได้ ต้องวางตัวเป็นกลาง ไม่เอนเอียงเข้าข้างพรรคการเมืองใดๆ แต่เน้นหลักนโยบายร่วมของพรรคการเมืองต่างๆ และคอยตะล่อมให้การบริหารปกครองของรัฐบาลสอดคล้องกับรัฐธรรมนูญเสมอ คอยถ่วงดุลอำนาจของการเมืองให้พอดีๆ ประธานาธิบดี ที่เป็นที่เคารพนับถือนั้นมีอิทธิพลต่อจิตใจของประชาชนมาก
ประธานาธิบดีแห่งสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมัน เมื่อปี ค.ศ. 1949 จนถึงปัจจุบัน
Prof. Dr.
Theodor Heuss (FDP)Bundespräsident von 1949 bis 1959 |
Heinrich
Luebke (CDU)Bundespräsident von 1959 bis 1969 |
Dr.
Dr. Gustav W. Heinemann (SPD)Bundespräsident von 1969 bis 1974 |
Walter
Scheel (FDP)Bundespräsident von 1974 bis 1979 |
Professor
Dr. Karl Carstens (CDU)Bundespräsident von 1979 bis 1984 |
Dr.
Richard von Weizsäcker (CDU)Bundespräsident von 1984 bis 1994 |
Prof. Dr.
Roman Herzog (CDU)Bundespräsident von 1994 bis 1999 |
Johannes Rau
(SPD)Bundespräsident von 1999 bis 2004 |
Dr.
Horst Koehler (CDU)Bundespräsident seit 2004 |
|
|