Çih Biharem?

Wê çih xweş ba em bûna xwedan biharan

Dil pê geş ban jîn şîno wek berya daran

Wê çih miz ba lem veda başur dîwaran

Rê bihuşt de pêk çûne me kurd hawaran

Wê çih baş ba em bûna ne girêvdaran

Gel Ferat ne tî birsî dagirt embaran

Wê çih şad ba lem veba bakur diyaran

Ararat re em bûna firwan bi yaran

Wê çih rast ba em bûna tund tollvedaran

Da hayba lem şehîd bi zengil guharan

Wê çih aşt ba em bûna yek bilî çaran

Da Newroz em hev pîroz ber nizmek aran

Wex çih bêjim em bûne kewên Adaran

Hên di guhman her dijêt qîr wîra zaran

Ka li kuh ma çarşema bi jehrebaran

Li Helebçe em pêman reş bextewaran

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn,  çileya paşîn 1996.

Min ev helbesta bestandibû bi bona şerên birakujî li başurê Kurdistanê yên di navbera PDK û YNK de qewimîbûn û tê de bi hezaran mirovên kurdên hêja bê guneh bi destên kurdên xapandî hatibûn kuştin, der- û wîrankirin. Dijmantiya PKK bi PDK û YNK re di salên 1983-2003 de bûye sebeba kuştin û wîranbûna hezaran mirovên giranbiha. Hemû mirovên jîr û rûmetdar yên biyanî (ecnebî) yên li rewşa kurdan dimeyizînin, diramînin û li ser dinivisînin, loman li  an dikin û dibêjin, kurdan ji xwe re gelekî bê aqil û bê wîjdan in.

Gêriyem

(gêriyê sêling)

Rojek rojan xewnan dijîm

Tîjkên tafa bin de kewîm

Tozên çolan pirr pê gemrîm

Avzîn daran lez lê gerîm

Hêdî rewan ji xew vejîm

Sersî dirryan ez pê hesîm

Dîsan wîjdan dinyam basîm

Armanc dû re venahesîm

Doman dubar rêka qewîm

Dawî zeman ez pirr westîm

Zinar tenha kûr pê nalîm

Armanc dûr e venegerîm

Ezman zemîn bi we sêwîm

Binard stêrk şeng û hêvîm

Bighêm armanc hên ne mirîm

Hildim jiyan kara birîm

Ji nişkava nerm dibhîsim

Gêrîk sêling hûr dibînim

Kulak sêrak gav dimeyzim

Viyan çelek pê dimînim

Silav rêzan gêrî pirsîm

Kuh de diçêt ji wî xwasîm

Çih dilehbêt ber wî gerîm

Kulak kûtak pê re heyrîm

Bersiv wî da haciyê diçim

Deşt û baylan lê derbazim

Berî û zewam hên pêgihêm

Haciyê dûr e lê niyazim

Gêrî sêling pê re behcîm

Veger qurban ez sax westîm

Haciyê dûr e ez têbortîm

Qet naghênim da pirr xebtîm

Goya gêrî ez pê hezîm

Jiyan zor e lê pê gerîm

Awat hebê her dem dijîm

Gihêşt nebe her bo ejîm

Gêrî da rê dûr pê nirîm

Kulak kûtak gavên ez kîm

Pa gir ew ket da wî nebîm

Gêrî gêrî jê bir xwey hîm

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn, Tîrmeh 1995.  
Çîroka Gêriyê sêling ji çandeya devokî ya serhildanên kurdan e. Haciyê yanê şengalê – pîrozgayê gerîna mirov ber Xwedayê - ye.

Hakarî Hakarî

Ger du çaw min kurd veçind

Li Hekarî xwey vejind

Ger rûmet min xwe pêvend

şerm gelê min bin dirrend

Ger li sergû bûd jê gend

Va jin zarên kurd nêwend

Ger serbazên turk pîsand

Li Hekarî kurd pêdand

Ger turk juhan dij me bend

An arab se dor me send

Ger acem re bê me Zend

Mên ser gûyên turk neheng

Ger me kurd re kir ne pend

Ji Hekarî bir ne seng

Ger her per me ket nepend

Va hawar me mê dereng

Ger bihevdin tund me bend

Jêm nabêt yek sist be hend

Ger vewerdin derd me rend

Jêm namêt yek simt be pend

Rev bidê se erk me mend

Ka ço ling me kewt ne kend

Dew na têr êt çay bê qend

Ka ço rû me nas ne xend

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Aprîl/Avrêl 1996.

Ev helbesta min bestandibû bi hoya peyamekî li ser rewşa jiyana law û keçên kurdan li devera Hekarî di televisiona alemanî de (ARD) li Berlînê, di rojên 21.-22.04.1996 de. Di dîmenên ARD de mindalên kurdan li ser serguyên leşkeriya faşîst ya turkan li tiştên xwerinê digeriyan û bo malên xwe komdikirin, dicihvandin, yanê zarên kurdan di welatê xwe de ji zibaleyên leşkerên dagîrkerên turkên segbav û bênamus xwe û malbatên xwe dijiyandin!

Xemdiyarda nebînem!

Va diyarda nûh debînem ço li ax’ me gund neman

kewn sitara kûr pelînem zor ji bir me niştîman

Va siwara dû êşînem ço li hêz me ma guman

ka dibara zû neşînem kok nemaya va dijman

Va neyarda jor de kînem çû ji zar’ me zîz ziman

ne siyarda doz perînem ho pê gel me bûd raman

Va bêtara tu ne dînem turk jihuyên aleman

ka bêdara hûr kujînem va neyarên lem ferman

Va bijarda sûr dejîmen roj ne roz e zor deman

bû mijarda tûj kişînem şew  şewat e ka yaman

Va bizara rût deçînem mêw jê zaye da pêman

ka mitala hûr tiwînem xêw ne daye asiman

Va peyada dol de xwûnem new nedaye ka me xan

da zarawa col debîsem kew nebaye ka hozan

Va şiyara hol gerînem dewl’ nemaye ka dîwan

ka diyara hor lê wîrem ewl’ me daye bên xwedan

Va mişara gul tê şînem xwî cefayem bîhn nedan

ha mezara gur pê şînem xwe birayêm şehîdan

Va hawara torr de bîrêm ço nemaye tollvedan

da seraya dur gihînem jor ebana me kurdan

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn, şibat/reşmal 1996.

Min ev helbesta bi bona şerên qirêj û pêlên şewtandin û wîrankirina gund û cihwarên kurdan li bakura Kurdistanê bi destên rêjîma leşkerî ya turkên faşîst di bin periştiya peymana hevbendiya leşkerî-stratêcî  di navbera rêjîmên leşkeriya turkan (T. Çîler) û cihuyên Îsraêlê (Y. Barrak), bestandibû. Di wan salan de nizîkî 4500 gundên kurdan li bakur hatibûn vala- û xerabkirin û dorî 3 million gundiyan hatibûn qewtandin, bêserbankirin. Rêjîmên Alemanyayê û arabên Suriyayê ji sala 1993 de bi hev re PKK qedexekiribûn û bikardihênan. Barê ko PKK û Abdallah Ocalan ji şamê, Qirdaha û Libnanê ve rakirîbû ji wan mestir derkeft: Berxwedana çekdarî bi zimanê turkî bo serxwebûna Kurdistanê!

Ji du çawim jê dû avim
Ezda yarim ket me bar

Jor biharim jêr pezarim
kurd bû zarim hên li war

Zer ji ro de tarî jêr de
bê bijarim zew me xwar

Ner bakur de ner rova de
rê xwe darim dê me çar

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn, 17.12.1999.

Dem demar e jê dibar e va me xwûn

çem diwar e ka lê ware se me rûn

Jîn dewar e me siwar e em debûn

dîn hewar e ta me dar e gir wî şûn

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn, 22.04.1999.

Bûm girawê nawa derya kes ne dar e pêm jiyan
gum pêla yên ava ferya bes kenar e serm giyan

Bûm zirawê kawa dirrya hes ne çar' e kêm viyan
gum pêlanên Hêva firya des ne bar e germ e can

Bûm de yarê benda kelya jîn bêtar e ley ne zan
xum biwarê çaya arya çîv zinar e heyla man

Bûm siwarê nava ber'ya col zîya ye nem sîyan
dom peyarê sawa zerya çîn sitar e mêw ne dan

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn, Avdar 1996.

Bûm nedarê yek sor gulem
pêm biharê kişim bîn

Dom guharê gengek bellem
dem siwarê gel we jîn

Dûr ji Baylan kurd jê bûnem
ha awarem li Berlîn

Roj keserem dû pê geşem
her êvaran te we hîn

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn, 30.07.1996.

Ar te jîn em ro te dîn em
ba rabûnet xwey dedem

Şam hewînem kurd hezînem
Rom rovayêt ser de nerm

Har va kînem toll li kî nem
xwas neyarêt jêr di gem

Jar ne vînem kar pê hînem
pîr peyamêt şîr bo dem

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn, 20.04.1999.

Aferîn

Aferînem li Afrîqayê Adem danînem li Amed Xwedayê

Ewr û bayem li Europayê Hewa derînem li Amad Kurdayê

Asîhayem li Asîyayê Aden gerînem li Amud Ezdayê

Ew gir dayem li Batîmanê Agrî hejînem ji Hamad Medayê

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn, 03-1996.

Behrbecokem

Ew te gote ez serokem va gelê me bê melek
me te kirde pêş beroke ka tewanêt ka jîrek

Ew te gote ne kevokem va gelê me her dîrek
me te kirde ser meroke ca diqîqêt d' arab pînek

Ew te gote ha bizavêt dem de kurte azad parek
me te birde nav welatêt da bibînêt kurd tek bi tek

Ew te gote tu dikarêt va neyaran bişêt birrek
me te kirde dîk hêzayek ca hêk didête tirkên virrek

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn, 19.04.1996.

çih Berlînem ... kî Afrînem!?

Ne şewyek bê xew dimînem
ne rojyek roşeng dibînem
Ne salyek bê yar ejînem
ma zeman çih soz birrînem

Her caryek te b' yad dihênem
her hewlek ji te dibhêsem
Her rêzyek bi dest dixwênem
hew qasan xeman dikşênem

Bê carem li te dinhêrem
ne şadem ger tu li bîrem
Tev kulem ji te diwîrem
ma felek min çih dirrînem

Ger kurdît heyran Berlînem
çih kurdêt ba te nabînem
Pirr heyfan li aryêt barînem
hey Meda va çih zîndînem

Ba Xwedêt heyran Efrînem
cih di xwûnêt gazan helînem
Ba kurdêt wexan Berlînem
da rabêt be we jîndînem

Her şewyek kurdî evînem
her rojyek Aryan zerînem
Her salyek Viyan dijînem
ta b' Meda l' cîhan vejînem

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn, Pûşber-Berfanbar 1995.

Geryana Dûr

Ger li Zemîn her bigerêt
tu yî li cihan pirr bebînet
çih çê şan dê bidestxînêt

Ger li azman tu binhêrêt
stêrk û gerdûn dûr bibînêt
tu jî bê geryan qet namînêt

Xewn te ji xew zû rabikêt
pa rast û kar lez bibezêt
encam û berhem dê bidesthînêt

Ger ji welat tu tim hezbikêt
kul hewlên gelan pê nasbikêt
her bar rakêt dê bilind bijêt

Geryan dûr e heyran mebêt
ustan berz e dilge ş bibêt
jiyan xwe ş e şahî bidêt

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn. Havîn 1994.

Zîna 

Ez va Zîna dem di bînem

   bo çih jînem ber wê dam

Min ha hîna qey ne wê cem

   ber çih vînem bê wê kam

Va de roz e wa de hoz e

  bo çih min re va te ram

Ma te rova key ne koz e

  ber çih min ra roy meram

Ez wê kî ne pay ne doz e

  bij evîna  Mamê Zînem

 

© ji helbestên Geryana Dûr, ABDALLAH OSMAN, Berlîn, 26.05.2000.