Var elbet bu dünyada her insanın kendince bir yanış sebebi
       Benim sebebimse ne can, ne cananım
       Yüreğimdeki bitmeyen bu yangının tek sebebi
       Sensin benim canım anacım

       Ah be güzel anacım gittin ya değişti benim yazgım
       Olacaktım belki gitmeseydin,sıradan evli barklı çocuklu mutlu bir kadın
       Ama kalktı ya işte üstümdeki sevginden koruyucu kalkanın..
       Sokakların kızı irmayım artık , dudaklarımda türküsü bir deli kızın

       Ardından "doğrudur" dedi dostlar "bir deli yangın sürer hükmünü yürekte"
       Zaman tek tesellidir bu yangına, belkide tek çare..
       Gün gün seninde tükenecek acın..
       Birgün elbet sönecek yüreğindeki bu deli yangın..

       Gel gör ki canım anacım, yanıldı işte tüm dostlar
       Geçip gitti günler, aylar, hatta yıllar ..
       Oysa ne tüketebildim bu acını nede dindi yangınım,
       Gittiğin günden binbeterdir alazlı yüreğim, canım anacım..

       Gezdim durdum dünyanın bir çok köşesini,
       Yok işte, bulamadım hiç bir yerde ana sevgisinin eşi benzerini
       Bilsen nasıl hasretle arıyorum ana kokunu her yerde..
       Olmadı deva hiçbir ilaç yüreğimdeki sensizliğe..
       Ah be canım anacım söyle, bana bu gidişin revamıydı?
       Canım kızım "SERVETİM" deyipte
       Beni sensiz yabanda "FAKİR" bırakmak hakmıydı,hangi hukukta yazılı
       Hele en kötüsü canım anacım, bu büyük acın bi minicik yüreğe, söyle nasıl sığardı ?

doğum=ölüm günü_m

Doğum günüme dört kala ellerimden uçtu annem
Yüreğime beyaz kelebeklerini bırakarak..