Hoi Laurien,
Een heel mooie verfilming van Steinbecks Of Mice and Man is die van
John Malkovitch en Gary Sinise uit 1992. Hebben ze vast in de bieb. Een boekje van Steinbeck dat ik al vijf keer heb gelezen is De vliegenvanger.
Hebben ze ook vast wel in de bieb. Zijn bekendste boek is Ten Oosten van Eden, een schitterend epos over zijn eigen voorgeslacht. Een klein stukje van dat boek is in 1955 verfilmd met James Dean onder de titel East of Eden.
Enhetkannietopnogmeergeluk
Volgens mij heb je gelijk met je gedachten over het verschil kind/volwassene. En met je ergernis over ŒHet kan altijd beter¹ ben ik het ook eens. Ik ben ook wel eens iemand tegengekomen die het niet makkelijk had maar met een vrolijke twinkeling in zijn ogen zei: ŒHet kan altijd slechter¹. Da¹s nog eens een gezonde uitspraak. Sterk ook, en moedig. Inderdaad, met zo¹n houding van nooit genoeg word je zelf ook niet blij. Dan wordt gelukkig zijn wel een hele toer. Je geluk is inderdaad niet afhankelijk van je verwachtingen en verlangens, maar van wat je maakt van je actuele situatie. Daarom zijn uitspraken als: waarom laat God dit nou toe? Of: waarom moet mij dat nou overkomen? zo¹n onzin. Het heeft te maken met vrij zijn. Wat denk je van de volgende spreuk: ŒJe bent niet vrij als je doet wat je leuk vindt, je bent vrij als je leuk vindt wat je doet.¹ In het eerste deel zit weer dat jachtige, hijgerige proberen de feiten te veranderen.
Interessant wat je vertelt over het onderscheid tussen eigenbelang en rekening houden met een ander. Er zijn natuurlijk vormen van eigenbelang die uitstekend zijn. Denk aan de raad van Jezus: 'Heb je naaste lief als jezelf.' Daarvoor is dus nodig dat je van jezelf houdt. Er bestaat dus een gezonde vorm van zelfliefde. Die is zelfs nodig. Mensen die zichzelf verfoeien hebben er ook moeite mee om anderen lief te hebben. En als Jezus zegt dat je er gelukkiger van wordt te geven dan te ontvangen, dan heeft Hij het ook over jouw geluk, niet dat van die ander. Je zou het bijna therapeutische uitspraken kunnen noemen. Geven en liefhebben kunnen wapens zijn tegen de depressie en de melancholie. Ze zijn nog krachtiger gereedschappen voor je geluk dan krijgen en geliefd worden ook al zijn die
beide natuurlijk ook erg belangrijk. Ik denk dat dit een universele wet van
God is die uiteraard ook voor Hemzelf geldt. Hij heeft ons wel gemaakt om van ons als liefhebbende Vader, Kunstenaar en Schepper erkenning en liefde te ontvangen, maar vooral om al zijn liefde en rijkdommen - waarvan we nu nog geen miljoenste onderdeeltje kennen - aan ons te geven.
God in alles
Ik geloof dat niets Œlos¹ is van God. Hij is in alle dingen. Dat is ook altijd beseft in de godsdiensten van de wereld. En het is ook een oerchristelijk gegeven. In het christendom noemen we dat Gods immanentie.
God is volgens het christelijke geloof enerzijds transcendent, dat wil zeggen boven alle dingen verheven, Hij overstijgt alles. Verderweg is dus niet mogelijk. Maar Hij is anderzijds ook immanent, in de dingen en in het leven zelf aanwezig. Dichterbij kan dus niet.
Je zou Gods transcendentie ook zijn persoonlijkheid kunnen noemen. Dat is zogegezegd zijn Hij-kant. En zijn immanentie kun je ook wel zijn Zijn noemen. Dat is meer zijn Het-kant. In alle grote godsdiensten kom je beide kanten van God tegen, zijn Hij-kant als Persoon en zijn Het-kant als Zijn. Er is dus in alle godsdiensten toch wel een zeker evenwicht in de benadering van God. Maar wel met duidelijke accentsverschillen. In het Westen heeft Gods Hij-kant de meeste nadruk in de zogenaamde Œtheïstische¹ (theos=god) godsdiensten jodendom, christendom en islam. En in het Oosten ligt meer accent op zijn Zijn-kant in de 'pantheïstische' (pan=alles, dus 'alles is god') godsdiensten hindoeïsme, boeddhisme, taoïsme en shintoïsme.
