Charlotte heeft twee dramatische ontmoetingen met haar vader, voordat hij wordt doodgeschoten op de golfbaan. De man is nauwelijks begraven, of er wordt door Leonoor namens Charlotte een claim ingediend voor een kindsdeel van de miljoenenerfenis. De weduwe Heleen Runing geeft Max Winter de opdracht om uit te zoeken of Charlotte de echte dochter van haar man is. Zij twijfelt daar namelijk aan omdat haar man haar vlak voor zijn dood heeft bezworen dat hij de vader niet kan zijn: Charlotte is meer dan 9 maanden na zijn laatste ontmoeting met Elisabeth geboren!
Dit is één van de betere Max Winter mysteries. Ik vond het boek in elk geval beter dan de twee voorafgaande delen uit de serie. De plot zit voor een Max Winter mysterie redelijk strak in elkaar (een volledig dwaalspoor zoals in “Caroline” ontbreekt). Het verhaal wordt met veel vaart verteld. De trouwe lezer van de serie wordt bovendien getrakteerd op een verdere ontwikkeling van de relatie CyberNel - Max Winter: hun dochtertje Hanna wordt geboren.
Waarom het mysterie niet gewoon snel met een DNA test wordt opgelost, wordt niet echt duidelijk. De ontrafeling van het mysterie is zonder DNA test natuurlijk wel een stuk onderhoudender. De uiteindelijke oplossing van het mysterie is verrassend. Ik vraag me af of de medische techniek ten tijde van de geboorte van Charlotte al zo ver gevorderd was, maar gelet op de in het woord van dank genoemde medici zal Thijssen dat wel geverifieerd hebben.
Het boek werd opgedragen aan de boys & girls van Het Centrum en de kampioenen van Hercules 4 en is ter herinnering opgedragen aan Jan Meesterburrie. Verder is er een uitgebreid woord van dank voor instanties en personen die Thijssen bij het schrijven van het boek hebben geholpen, waaronder wederom Thijssen´s vrienden Stefan en Yvette Thiesen en Henk Bos.
VN´s Detective & Thrillergids schreef over Charlotte: “Charlotte is een degelijke thriller van een auteur uit de Nederlandse subtop. Winter verstaat zijn vak, maar heeft geen karaktertrekken die de lezer reikhalzend doen uitzien naar zijn volgende avontuur.” ***
“Thijssen schrijft vlot en vaardig, zijn boeken lees je altijd met genoegen. En zijn hoofdpersonen zijn zeer sympathiek, dat is ook wel eens prettig. Max Winter mag bliven, zijn reeks vrouwen ook. In het nette liefst, want die CyberNel willen we evenmin kwijt.”
(Willy Wielek, “Is Charlotte verwekt met anoniem donorzaad?”, Trouw 2 november 2002)
“Für Menschen die bei einem Buch auf große Spannung und viel Action wert legen, ist dieser Krimi nicht zu empfehlen. Alle anderen, die gern kombinieren und das Rätsel sozusagen mit der Hauptperson zusammen lösen möchten, ist es allerdings empfehlenswert. Sprachlich setzt Felix Thijssen auf flotte Dialoge, die das Buch sehr lesenswert machen. Alles in allem ein guter Krimi, der allerdings an einigen Stellen etwas spannender gestaltet werden könnte. Eine schöne und frische niederländische Krimireihe die keineswegs zu verachten ist.”
(Tobias Thieme, www.x-zine.de)
