Victor
Frankl
Anlam
arayışı insan olmanın ayırt edici bir özelliğidir.
Bilimle tanımlanan dünyada anlam eksiktir. Ama bu, dünyanın anlamdan yoksun
olduğu anlamına değil, bilimlerin çoğunun bu anlama karşı kör olduğu anlamına gelir.
Anlam, birçok bilim tarafından köreltilir.
Bir başka insanı kişiliğinin en derindeki çekirdeğinden kavramanın tek yolu
sevgidir.
Eğer yasamda gerçekten bir anlam varsa, acıda da bir anlam olmalıdır. Acı da
yaşamın kader ve ölüm kadar silinmez bir parçasıdır. Acı ve ölüm olmaksızın
insan yaşamı tamamlanmış olmaz.
İnsan, nihai anlamda karsısına çıkan koşullara tabi değildir; bu koşullar onun
kararına tabidir.
İnsan, şeyler arasındaki bir şey değildir; şeyler birbirini belirler ama insan
nihai anlamda kendini belirleyen bir varlıktır.
Kişi, hizmet edeceği bir davaya ya da seveceği bir insana kendini adayarak ne
kadar çok kendini unutursa, o kadar çok insan olur ve kendini de o kadar çok
gerçekleştirir.
Kişinin, kendi işini yapma ya da yasamdan zevk duyma fırsatından mahrum
edildiği durumlar vardır; ancak hiçbir zaman ortadan kaldırılamayacak olan şey,
acının kaçınılmazlığıdır. Cesurca acı çekmeyi kabul edince, yasam da son ana
kadar bir anlama sahip olur ve bu anlamı kelimenin tam anlamıyla sonuna kadar
korur. Başka bir deyişle, yaşamın anlamı koşulsuzdur, çünkü kaçınılmaz acının
potansiyel anlamını bile kapsar.
Mizah duygusu geliştirme ve olayları mizahi bir ışık altında görme çabası,
yasama sanatında ustalaşırken öğrenilen bir hiledir.
Mutluluğa engel olan şey, “mutluluk arayışı”nın kendisidir.
Tek kelime ile her insan yasam tarafından sorgulanır ve herkes, sadece kendi
yaşamı için cevap verirken yaşama cevap verir; sadece sorumlu olarak yaşama
karşılık verebilir.
Umutsuz bir durumun çaresiz kurbanı olduğumuz, değiştirilemeyecek bir kaderle
yüz yüze geldiğimiz zaman bile yasamda bir anlam bulabileceğimizi asla
unutmamamız gerekir. Çünkü bu durumda önemli olan,bir trajediyi kişisel bir
zafere, bir zor durumu insan başarısına dönüştürmek olarak tanımlanabilecek
essiz bir potansiyele tanıklık etmektir.
Yaşam, kelimenin tam anlamıyla son ana kadar, kişinin son nefesine kadar
anlamlı kalır.
Yaşamında hiçbir anlam, amaç, hedef göremeyen ve bu nedenle sürdürmeyi anlamsız
bulan kişinin vay haline. Kaybetmesi uzun sürmeyecektir.