De complete website van de Confissius Foundation | Het Kosmisch Gelijkheidsprincipe
Zoals het planetaire leven
begint met recycling van kosmische stof en/of het afval van het sterrenmetabolisme, zo eindigt het planetaire leven ook weer met recycling van menselijk metabolisme. In de cellensamenstelling - die het menselijk lichaam heet -
noemen we dit recyclingsmechanisme kanker en heet een ongecontroleerde celwoekering te zijn. In de mensensamenleving - die wij nu globalisme noemen - heet deze fase een verkankerde samenleving, waarin zij die recyclen uitgroeien
tot een mensenwoekering die als een sprinkhanenplaag dát wat nog groen is kaal vreet. Het is zoals het lichaam door kanker uitgemergeld wordt. Zoals het individuele leven begint met een celwoekering (in de zwangerschap
morula-fase genaamd), zo eindigt het leven na vele generatio's ook weer met kanker; maar nu niet van cellen maar mensen. Zoals de zwangerschapsperiode gekleurd wordt door groeispurten en relatieve groeistilstand als zijnde de
fasen van celspecialisatie, zo wordt de Genesis door identieke cycli met groeistilstand gekleurd.
Werd ons niet nagelaten dat alle cycli in de kosmos elkaars gelijke zijn ? Dat wetende deed ons verhalen dat na 6 genesis-ratio's - in het gelijkheidsprincipe vertaald als generaties - de erfzonde zou zijn
opgelost en we weer kosmisch bewust vrij zouden worden. Op een dergelijke wijze werd ooit alles met alles vergeleken en het boek der boeken-
Het Woord- is als geen ander een boek vol van deze vergelijkingen Het oude en nieuwe testament zijn daarin niet verschillend, doch de nieuwe Bijbel is louter een aanaanpassing aan de nieuwe tijd. Alles is in alles elkaars
gelijke in een kosmisch uurwerk dat naar voorzegd 144.000 raderen en/of engelen telt. Zoals de eerste fase van het aardse leven - eens was de aarde woest en
ledig - gekleurd wordt door de afwezigheid van een waterdampkring, zo zal het leven van Moeder Aarde met stelligheid ook weer eindigen zonder dit vruchtwater. Dat we nu aankijken tegen zure regen als zijnde een cyclus waar het aardse leven ooit mee begon zijn tezamen
met de gaten in onze zuurstofreserve (ozonlaag) zijn de eerste voortekeningen van….. Vreemd genoeg eindigt de zwangerschap zelf ook met een verzuring van het vruchtwater, waardoor een loslating wordt bewerkstelligt. Zoals de
partus of loslating van het leven een pijnlijke aangelegenheid is, zo geldt dit ook voor de kroon op God's Creatie mens aan het einde zijner dagen als voorteken van die loslating. Dit is de ziekte-explosie, die wij momenteel
beleven. We spreken niet voor niets van Moeder Aarde en hebben het niet voor niets over Haar Genesis of Wording. Als ik nu naar de wereld kijk met zijn vele verschillende levensvormen, die allemaal van en met elkaar leven, dan is het net een groot lichaam met duizenden
verschillende celsoorten. Zoals ieder nieuw ontwikkeld leven superieur is aan de vorige zo is het menselijk denken het brein en de heerser over alle andere levensvormen in het groot en in het klein. Het domineert, regeert en beschermt het
leven gelijk dit in het lichaam ook het geval is. Maar behalve dat het heerst, regeert en beschermt verziekt het ook alle andere levensvormen, gelijk hij zelf door denken verziekt. De gekke koeienziekte is slecht een topje van de
ijsberg. Met name bij huisdieren is deze ziekte vele malen duidelijker en ook de ziekte onder planten is allemaal bedacht verziekt. Ik zal U proberen een glimp van de "partus van Aards Leven" te geven in vergelijking met de zwangerschap zelf. Het jarenlange
onderzoek naar tot volwassenheid uitgegroeide en/of volgroeide gespecialiseerde cellen, embryonale cellen en tenslotte kankercellen bracht onder andere aan het licht dat de afstotingsreactie - zoals we die bij
orgaantransplantatie kennen - helemaal niet wordt veroorzaakt door lichaamsvreemd eiwit, maar door het zo specifieke afval dat iedere gespecialiseerde cel maakt en als atmosfeer rond de cel ligt. Dat verklaart dan ook direct dat
een chirurg die wonden maakt en waardoor cellen vrij in de bloedbaan komen zich nooit kunnen nestelen in andere organen. Ze gaan dood of hervinden hun oorspronkelijke orgaan weer. Algemeen wordt aangenomen dat de geboorte louter wordt geďnduceerd door energienood, maar ik betwijfel dit sterk daar de gehele evolutie en dus ook de
versnelde film die zwangerschap heet zelf al een uit energienood geboren proces is. Die energienood leidde tijdens de groeifasen niet tot een loslating van de vrucht en dan opeens wel ? De weeënactiviteit wordt opgewekt op het moment dat de nog ongeboren vrucht de staat van perfectie heeft bereikt en zijn eigen stofwisseling en/of warmte productie
gaat regelen. Dan gaan de hersenen van het kind - waar die regulatie zich bevindt - het heft in eigen hand nemen.
Kijken we nu naar het menselijk denken als zijnde een progressieve licht- en vuurbeheerser (een echte Lucifer), dan betekent dit dat de kruin op God's Creatie ook zijn eigen stofwisseling is gaan maken met een voor Moeder Aarde
vreemd soort afval!
Zo verging het de andere planeten en zo vergaat het Moeder Aarde. Die totale beheersing hebben we nu op alle terrein bereikt. De levenscyclus van Moeder Aarde. Het is slechts een miniscule inblik
in het rad van 144.000 engelen dat ons beheert in plaats van andersom. Elders beschreef ik ons Genesis- en/of wordingsproces met de groei van een bevrucht ei. De eivorm is theoretisch de vorm van de kosmos als beheel. Terwijl
het ene deel- de dooier- in ontwikkeling is als zijnde fusiekrachten is het eiwit in fissie en/of verdwijnt geleidelijk. Omdat de fusie-krachten groter zijn dan de fissie-krachten barst het ei open en begint het nieuwe leven aan
een zelfverbrandingsproces, hetwelk wij vreemd genoeg "leven" noemen. Met name in het laatste boek "Krijgt de Bijbel toch gelijk" wordt de levenscyclus van Moeder Aarde beschreven als eindigend met een Big Bang gelijk het ei
barst na het bereiken van Perfectie. Vreemd genoeg is dit gelijkheidsprincipe van Big Bang en Big Crunch zelfs terug te vinden in de
Additional websites: www.confissius.com
|