[Home] [Alaska
Hoofdpagina] [Reisverslag index] [Fotoboek]
[Routebeschrijving] [Reisinformatie]
[Tips]
Reisverslag
Vrijdag 31 mei
Anchorage
[vorige dag] [routebeschrijving
vandaag] [volgende dag]
Half Alaska in één stad.
7h10
Ik ben klaar wakker. Omdraaien helpt niet meer om terug de slaap te
vatten. Ik besluit dus op te staan en neem de tijd om onze documentatie
over Anchorage nog eens door te nemen. Het is eigenlijk een rustdag om
bij te komen van de jetlag, maar toch willen we ook deze dag nuttig gebruiken.
Immers, The land of the midnight sun verkennen in drie weken tijd is geen
overschot.
Het weer ziet er stralend uit, enkel het frisse briesje doet er ons
aan denken dat we eigenlijk boven de 60e breedtegraad zitten.
9h45
Na het continental breakfast trekken we de stad in, downtown met onze
Chevy.
Het is nog wennen aan de verkeerssignalisatie : éénrichtingsstraten,
parkeerverbod, voorrangsregels, verkeerslichten. Ze maken het hier naar
onze normen nogal ingewikkeld. De politieagenten zijn er blijkbaar van
op de hoogte want ze rijden ijverig rond in korte broek op mountainbikes
om de foutparkeerders op de bon te zetten.
Souvenirwinkeltjes als de Polar Bear Gift Shop en Once in a Blue Moose
proberen ons te verleiden. Maar we kunnen toch geen herinneringen kopen
van iets dat we nog niet gezien hebben ? We houden dus het been stijf met
het idee dat we tijdens onze rondreis wel passender dingen zullen vinden.
Anchorage
is niet de hoofdstad van Alaska maar wel de grootste stad, zowat de helft
van de half miljoen inwoners van Alaska woont er. Van giftshops tot gespecialiseerde
bontwinkels, van gezellige restaurantjes tot een Hilton, alles is er te
vinden, maar geen wildernis. Op de typische uithangborden met thema's als
grizzly's en moosen na, zou deze stad eender waar op de aardbol zou kunnen
liggen. Om echt Alaska te zien moeten we verderop zoeken.
Onze Lonely Planet gids van Alaska geeft wel een vrij zonderlinge omschrijving
over de stad : "The beautiful thing about getting around Anchorage is the
simplicity of the street lay-out, especially in the city center". Of we
dit stratenplan met zijn evenwijdige en loodrecht op elkaar lopende straten
"mooi" kunnen noemen, is ons zeer de vraag. Europese schoonheidsnormen
liggen duidelijk anders. Wie weet komen we daar later nog op terug ...
We bezoeken de twee visitor's centers die voor ons gemak gesitueerd
zijn op hetzelfde kruispunt, 4th Avenue en F street. De straatnamen in
het centrum zijn zoals in vele Amerikaanse steden duidelijk met weinig
inspiratie tot stand gekomen. De Log Cabin Visitors Center, een gezellige
blokhut waar gras en bloemen op het dak groeien, geeft meer commercieel-toeristische
informatie zoals autobus-excursies en logies. Het Alaska Public Lands Information
Center daarentegen brengt eerder officiële informatie zoals stafkaarten,
natuurgidsen en folders over elk National Park. Het laatste kan ons duidelijk
van meer nut zijn.
We lopen ook even langs bij de reisagent die voor ons de logies reserveerde.
We vragen wat we zeker nog moeten doen of zien voor we Alaska verlaten,
want we hebben nog één dag, de laatste, waarop nog niets
is gepland. We hadden graag naar Kodiak gegaan, maar dat blijkt niet haalbaar
te zijn in één dag. Onze keuze valt op een "flightseeing
tour with bear-watching" voor het geval we nog niet eerder een beer gezien
zouden hebben. Tegelijkertijd nemen we ook de bushplane-ervaring mee !
De eigenlijke bestemming is ons nog niet erg duidelijk. Dat blijft dus
een verrassing !
Al, de man van het reisbureau, heeft begrepen dat we hier zijn om wilde
dieren te zien, de echte natuur ! Hij weet ons te vertellen dat hij geregeld
een moose ziet, niet ver van waar hij woont, aan de Eagle River. Reeds
meerdere dagen komt het dier, 's avonds tussen 7 en 8 uur, zijn dorst lessen
aan een open plek bij de rivier, niet ver van het Eagle River Visitor Center
in het Chugach State Forest, iets ten noorden van Anchorage. Misschien
maken we nog een uitstapje in die richting vandaag …
Van rondwandelen in een stad krijg je dorst. Een simpele redenering
waaruit een simpele oplossing voortvloeit : een cola op het dakterras van
het grote winkelcentrum, de 5th Avenue Mall. Beschut van de wind krijgen
we het behoorlijk warm. Boven onze hoofden vliegen aanhoudend kleine vliegtuigjes
af en aan. Het is een drukte die enkel in Alaska mogelijk is, het land
met het grootste aantal vliegtuigen per inwoner, namelijk 1 per 60 inwoners.
17h00
We houden Anchorage voor bekeken en besluiten onze eerste moose te
gaan opzoeken met de aanwijzingen die Al ons gaf. We rijden dus noordwaarts
via de Glenn Highway tot aan de afrit Eagle River Rd. De afritten van de
highway zijn hier meermaals genoemd naar de wegen die ermee kruisen. Vanaf
daar volgen we de rivier stroomopwaarts.
We passeren enkele open plekken kort bij de rivier maar er is geen
moose te bespeuren. We zijn waarschijnlijk te vroeg, onze moose zal nog
geen dorst hebben. Verder door dan maar naar het Visitor Center.
17h30
We bevinden ons middenin het Chugach State Park met bergtoppen boven
de 2000 meter opgesmukt met eeuwige sneeuw. Het ijs schittert in de avondzon.
Een plannetje aan de cabin van het Visitor Center duidt een wandeling
aan van een half uur langs de rivier. Waarom niet een poosje wat frisse
lucht opsnuiven ?
Bij het begin van de trail krijgen we echter een waarschuwing te lezen
:
"Black bear spotted at 3:30 PM."
"Take your precautions when walking the trail."
Na een blik op onze horloge (iets na half zes, twee uur later dus),
kijken we elkaar in de ogen en besluiten dat we vandaag nog niet "echt"
een beer hoeven te zien. We zouden graag ook de rest van onze rondreis
volbrengen en maken dus rechtsomkeer. Bovendien, over de "precautions"
hebben we al zoveel uiteenlopende verhalen gehoord, dat we niet meer zouden
weten welke tactiek eerst te gebruiken.
Op de terugweg passeren we nogmaals de moose-drinkplaats, maar de gravel
aan de andere zijde van de rivier ligt er nog steeds even verlaten bij.
22h40
De dag wordt afgesloten met een zonsondergang aan de Knik Arm, de monding
van de gelijknamige rivier aan de Cook Inlet. Enkele jetski's scheren voorbij
in de baai en een eenzame bushplane zoekt zijn thuisbasis op.
Het is 23h19 als de zon achter de sparrenbomen aan de horizon verdwenen
is.
[volgende dag]
|