ครับ ผมขอเอาแนวที่เกี่ยวกับ การพิจารณาที่ร่างกายภายในของเราเองเป็นหลักครับ เพื่อการฝึกพิจารณากายของเราเอง ให้นึกว่าภายในร่างกายของเรามันก็ประกอบไปด้วยอวัยวะน้อยใหญ่มากมาย  รวมทั้งเพื่อเป็นการฝึกปล่อยวางขั้นต้นเพื่อการไม่ยึดติดกายเนื้อคนอื่นได้ด้วยครับ

ครับ กายเนื้อของเราครับ ภายในเนี่ยก็น่ากลัวเหมือนกันนะ ถ้าเกิดว่าเราดูแล้วไม่ลองฝึกพิจารณาถึงกายเนื้อข้างใน เราย่อมจะหลง แต่ถ้าเราลองมองทะลุรวมทั้งนึกถึงความเป็นจริงของกายเนื้อ ก็จะพบว่าภายในร่างกายของคนเรา ก็เป็นแบบนี้แหละ คือมีโครงกระดูกอยู่ภายใน

ครับ ถ้าเรานะลองฝึกพิจารณาดูที่ขาของเราเองบ้าง ก็จะพบว่าภายในของเราก็ประกอบไปด้วยแบบนี้แหละ ถ้าเราไปยึดติดกายเนื้อคนอื่นเราก็จะทุกข์ใจ  แต่ถ้าเราไม่ค่อยยึดกายเนื้อคนอื่น เราก็ไม่ค่อยทุกข์ใจ  ก็เลือกเอาเองล่ะกันครับ มีให้เลือกด้วยกัน 2 ช้อย ครับ

ครับ ถ้าเราดูดีๆแล้ว จะพบว่าในตัวกายเนื้อของเราเนี่ย ก็น่ากลัวเหมือนกันนะ ภายในก็มีเลือด โครงกระดูก  นํ้าเหลือง หรือว่าอวัยวะอื่นๆมากมาย  เราก็ควรหัดพิจารณาบ้างครับ นึกถึงความจริงเป็นหลักว่า กายเนื้อของเราก็ประกอบด้วยสิ่งสกปรกมากมายนะ  มีชีวิตอยู่ในโลกนี้ สร้างความดีให้กับตัวเราเองดีกว่า  แล้วความสุขใจ+ ความสบายใจจะเกิดขึ้นกับเราเองครับ

ครับ ดูที่ขาดีๆแล้วเนี่ย น่ากลัวจังเลยนะครับ ไม่อยากจะเชื่อเลย กายเนื้อของเราเองเหรอเนี่ย ถ้าเรายึดติดกับมันมากเราย่อมเป็นทุกข์  เพราะงั้นเราต้องฝึกปล่อยวางบ้างดีกว่า ด้วยการนึกถึงความจริงเป็นหลัก ว่าภายในร่างกายนะมันก็ประกอบด้วยสิ่งสกปรกมากมาย ถ้าเราทำชั่วมากๆ  ความทุกข์ใจจะเกิดขึ้นกับเรา  แต่ถ้าเราทำดีความสุขใจจะเกิดขึ้นกับเรา

ครับ ภาพนี้นะขาของเราเอง  ถ้าเราดูดีๆ มันก็เป็นแบบนี้แหละครับ ก็ฝึกพิจารณาบ้างครับ เราย่อมจะไม่ทุกข์ใจได้ครับด้วยเหตุที่ยึดติดกับรูปกายเนื้อคนอื่น

ครับ ถ้าเราลองจินตนาการดูดีๆ  ลองคิดพิจารณากายเนื้อเราเวลาทำธุระอะไร  ก็ลองหัดพิจารณามองทะลุถึงข้างในบ้างครับ  เราจะได้หัดปล่อยวางได้ รวมทั้งเราสามารถคลายจากใครบางคนได้ครับ

ครับ ลองพิจารณาที่ขาก็จะเห็นแบบนี้แหละ ซึ่งกายเนื้อของเรานั้น ภายในก็ไม่สวยไม่งามเลยครับ

ครับ ภาพนี้นะสุดท้ายแล้วครับ  เมื่อเราเอาหนังออกหมดเลย ให้มันเหลือแต่กระดูก  ก็จะพบว่าที่ส่วนขาของเรานั้น  มันประกอบไปด้วยโครงกระดูกแบบนี้แหละครับ   ถ้าเราไม่ลองหัดพิจารณาถึงภายในเชื่อว่าเราย่อมหลงครับ แต่ถ้าเราครับ ลองหัดพิจารณาถึงความเป็นจริงของกายเนื้อบ้าง เชื่อเถอะครับว่า  เราย่อมที่จะปล่อยวางได้ หรือไม่ก็ถ้ามีสิ่งสวยงาม ที่เป็นรูปกายเนื้อคนอื่นที่รูปกายงาม ถ้าเราฝึกบ้างเชื่อครับ ว่าเราอาจหลงบ้างแต่เราก็มีสติในการพิจารณาแยกแยะได้ แล้วเราก็จะคลายได้เอง