JUNI 2004

Ik ga op verlof naar de Ardennen. 
Ik heb zo van die kuren dat ik maanden na mekaar niet buiten kom, en dan almeteens wil ik naar buiten, de natuur in en mensen zien en spreken. Hetzelfde met geld. Maanden na mekaar geef ik geen frank uit aan wat als overbodig kan worden beschouwd en dan, plots, geef ik geld uit alsof ik de rijkste burger van 't Nief Gent ben.  

En ik heb hierbij weer het gevoel dat dit wel es het beste zou kunnen zijn wat me overkomt, een kentering zou kunnen betekenen in mijn leven. Ik moet weer naar buiten, weer onder de mensen. Ik moet mijn eigen luiheid overwinnen en niet, uit pure gemakzucht, in mijn luie stoel blijven zitten. Ik heb beweging nodig, want anders loop ik het ernstige risico dat ik als een plant wortel schiet in deze 5 op 6m kleine studioruimte, en ik mezelf versmacht in de vertakkingen van de woekerplant welke ikzelf heb gekweekt.

Omdat ik altijd de goeie raad welke ik ontvang opvolg heb ik mij een fiets gekocht.