กายนี่เป็นของโลกนี้ โลกที่พ่อแม่ให้มา โลกที่ดิน น้ำ ไฟ ลม สร้างขึ้น แต่จิตนี่เป็นของโลกหน้า จิตเป็นของเหนือโลกเหนือทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ จิตเป็นนามธรรมที่ละเอียดอ่อนจับได้ยาก นอกจากใช้สติปัญญาและสติ พระพุทธเจ้าจับได้ พระองค์จึงทรงเป็นสัพพัญญู แค่จับจิตได้รู้หมดทุกอย่าง แต่คนที่จับจิตตัวเองไม่ได้นี่หลง ไปไหนไม่ได้หลงวนเวียนอยู่ในโลก

ฉะนั้น ใครปฏิบัติแล้วรู้จิตเห็นจิตตัวเองได้ ถือว่าคนนั้นจะสกัดกั้นความทุกข์และความรู้สึกต่างๆ ได้ หยุดความคิดต่างๆ ได้ ความโกรธที่เป็นคนเจ้าอารมณ์ ความโกรธก็จะดับ คนเจ้าแง่แสนงอน คนที่ฟุ้งซ่าน ใจคอไม่สงบ ถ้าจับจิตได้ก็จะสงบ โลภโกรธหลงทั้งหลายที่เกิดในจิตใจถ้าจับได้แล้วจะรู้หมดทุกอย่าง ไม่มีอะไรจะไม่รู้เรื่องของตัวเอง จึงว่าจิตนี่อยู่เหนือโลก

ที่ว่า เวียนว่ายตายเกิด นี่จิตนะ ไม่ใช่กาย กายนี้มันไม่มีอะไร ตายแล้วก็แล้วกัน เป็นดินไป แต่จิตนี่ไปเกิดเป็นมนุษย์ ไปเกิดเป็นพรหม ตามอำนาจของสมาธิ ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน ไปเกิดเป็นเปรต ไปเกิดเป็นอสุรกาย ล้วนไปเพราะจิตทั้งนั้น

เรื่องจิตวิญญาณเรื่องภพนี่เป็นเรื่องมีจริง เกิดและปฏิสนธิได้จริงๆ ทุกคนก็สามารถรู้ได้ถ้ามาปฏิบัติธรรม

จากหนังสือ ที่สุดแห่งทุกข์ โดยหลวงพ่อสนอง กตปุญโญ