การทำสมาธินี่! ถ้าเรานั่งไม่สงบเราต้องทำความเพียรด้วยการเดินจงกรมให้มากขึ้น อย่าไปนั่งคนเดียว ถ้านั่งไม่สงบแล้วมันตันมันตื้ออยู่แค่นั้นเอง ให้ลุกเดินจงกรม ขวาก้าวไปก็รู้ ซ้ายก้าวไปก็รู้ ใช้วิธีสัมผัสกับพื้นเดิน ไปเดินมาจนกว่าจิตจะสงบ

เวลาเดินให้เหลือบตาลงต่ำประมาณ ๔ ศอก อย่าไปมองไกลนัก ตั้งสติไว้ที่ฐานของกาย คือฝ่าเท้า แล้วก็เดินไปเดินกลับ พยายามเดินจนจิตไม่คิดอะไร จนเข้าใจในเรื่องธรรมที่ตนเองเกิดอยู่

เดินไปเดินมานี่นิวรณ์จะดับได้เร็ว เดินจนเกิดสมาธิเกิดปัญญา เดินทั้งวันทั้งคืนก็ไม่เป็นไร จะทำให้ใจของเราสงบเร็ว เดินนี่ทำให้เลือดลมในร่างกายเดินสะดวก ท่านบอกว่าอานิสงฆ์เดินจงกรมนี่มีมาก ทำให้อาหารย่อยง่าย ทำให้เส้นเอ็นไม่ตึง ทำให้ไม่เป็นโรคกระษัย ทำให้กายเบาจิตเบา ทำให้สมาธิดี เดินจงกรมสำคัญ แต่โดยมากจะติดนั่ง คิดนั่งอย่างเดียวก็เลยไม่รู้ ก็เลยไม่สงบ จึงไม่สามารถแก้ ไขอะไรได้ ฉะนั้นเราต้องแก้นะ