ไม่รู้ว่าทำอะไรกัน
ท่านสุพจน์ได้ชื่อว่าเป็นผู้พิพากษาที่สุภาพเรียบร้อย
สะอาดสะอ้าน
อารมณ์ดีตลอดเวลา
ไม่เคยโกรธเคืองแค้นใคร
เป็นมิตรกับทุกคน
พูดจาเนิบนาบ
เป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว
และ
มีความซื่อสัตย์จนพิสูจน์ได้
บางครั้งก็ทำให้ตามคนอื่นไม่ค่อย
ทัน
บางครั้งก็โดนนินทาลับหลังว่า
ซื่อจนเซ่อ
วันหนึ่งท่านสุพจน์ต้องไปสัมมนาที่ต่างจังหวัดหลายวัน
แต่ปรากฏว่าการสัมมนามีอันต้องเลิกก่อนกำหนดกะทันหัน
ท่านสุพจน์ก็เลยรีบกลับบ้านไปหาภริยาสาวแสนสวย
เมื่อไป
ถึงบ้านก็พบว่า
ภริยาสาวแสนสวยของเขากำลังนอนเปลือย
กายอยู่กับท่านสุพัฒน์เพื่อนสนิทบนเตียงนอนของเขาเอง
ท่านสุพัฒน์ตกใจ
แต่ก็พยายามควบคุมอารมณ์ไว้
ไม่แสดงออก
"อ้าวว...."
เสียงท่านสุพจน์ทักขึ้นอย่างอ่อนโยน
"พวกคุณมาทำอะไรกันอยู่ล่ะครับ"
"เห็นมั้ย...
ชั้นบอกเธอแล้วจริงมั้ย"
ภริยาสาวแสน
สวยหันไปพูดกับท่านสุพัฒน์ที่ร่วมเตียง
"ชั้นบอกเธอแล้ว
ไงว่า
เค้าไม่รู้หรอกว่าเราทำอะไรกัน..."
|