ระยะเวลาในการบังคับคดี
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง
มาตรา 271 บัญญัติว่า
"ถ้าคู่ความหรือบุคคลซึ่งเป็นฝ่ายแพ้คดี
(ลูกหนี้ตามคำพิพากษา)
มิได้ปฏิบัติตามคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลทั้งหมด
หรือบางส่วน
คู่ความหรือบุคคลซึ่งเป็นฝ่ายชนะ
(เจ้าหนี้ตามคำพิพากษา)
ชอบที่จะร้องขอให้บังคับคดีตามคำพิพากษา
หรือคำสั่งนั้นได้ภายในสิบปีนับแต่วันมีคำพิพากษาหรือคำสั่ง
โดยอาศัยและตามคำบังคับที่ออกตามคำพิพากษาหรือคำสั่งนั้น"
โจทก์นำยึดทรัพย์จำนองและการที่จำเลยนำเงินมาชำระหนี้ตามคำพิพากษาภายใน
10
ปีนับแต่วันมีคำพิพากษาแล้ว
จะถือว่าทำให้ระยะเวลาการ
บังคับคดีสะดุดหยุดลงเหมือนกับกรณีอายุความตาม
ป.พ.พ. หรือไม่
ศาลฎีกาได้วินิจฉัยเป็น
คำพิพากษาศาลฎีกาที่
2900/2543 ว่า
กำหนดระยะเวลาในการบังคับคดีตาม
ป.วิ.พ.ม.271
เป็นระยะเวลาที่กำหนดไว้ในกฎหมายวิธีสบัญญัติ
มิใช่เรื่องอายุความ
แห่งสิทธิเรียกร้องอันจะอยู่ในบังคับแห่งบทบัญญัติว่าด้วยอายุความตาม
ป.พ.พ.
อันเป็นกฎหมายสารบัญญัติ
จึงไม่อาจนำ
บทบัญญัติเกี่ยวกับอายุความสะดุดหยุดลงมาใช้บังคับแก่คดีนี้ได้
เมื่อหนี้ที่ค้างชำระ
โจทก์มิได้ดำเนินการบังคับคดีเสีย
ภายใน 10 ปี
นับแต่วันมีคำพิพากษา
โจทก์ย่อมหมดสิทธิที่จะบังคับคดีแก่จำเลยทั้งสอง
โจทก์จึงไม่อาจนำหนี้ที่พ้นกำหนด
เวลาบังคับคดีมาฟ้องจำเลยทั้งสองให้ล้มละลายได้
หมายเหตุ
หนี้ตามคำพิพากษาที่โจทก์นำมาฟ้องให้จำเลยทั้งสองล้มละลายนั้น
ศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาเมื่อวันที่
15 ธันวาคม 2529
โจทก์นำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดทรัพย์จำนองเมื่อวันที่
29 กรกฎาคม 2530
ต่อมาวันที่ 31 พฤษภาคม
2532 จำเลยที่ 2
นำเงินมาชำระให้โจทก์
1,550,000 บาท
โจทก์นำหนี้ตามคำพิพากษามาฟ้องเป็นคดีนี้เมื่อวันที่
2 กันยายน 2541
ซึ่งพ้นกำหนด 10 ปี
นับแต่วันมีคำพิพากษา
(คำพิพากษาศาลฎีกาของสำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ปี 2543 เล่ม 3 หน้า 184)
Thailegal
27/01/44
|