กฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง
ข้อ 4.
โจทก์ฟ้องว่า
จำเลยขับรถยนต์โดยประมาทชนรถยนต์ของโจทก์เสียหาย
ขอให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์
จำเลย ให้การและฟ้องแย้งว่า
โจทก์เป็นฝ่ายประมาทขับรถชนรถจำเลยเสียหาย
ขอให้ยกฟ้องและให้โจทก์ชำระค่าเสียหายแก่
จำเลยด้วย
ต่อมาโจทก์ยื่นคำร้องขอถอนฟ้อง
แต่โจทก์มิได้นำส่งสำเนาคำร้องให้จำเลยตามคำสั่งศาล
ศาลมีคำสั่งว่าโจทก์
เพิกเฉยไม่ดำเนินคดีภายในเวลาตามที่ศาลกำหนดถือว่าโจทก์ทิ้งฟ้องตาม
ป.วิ.พ.ม.174(2)
ให้จำหน่ายคดีของโจทก์
ออกจากสารบบความ
ในวันเดียวกันก่อนที่ศาลจะมีคำสั่งจำหน่ายคดีดังกล่าว
จำเลยยื่นคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งว่าโจทก์
ขาดนัดยื่นคำให้การแก้ฟ้องแย้ง
หลังจากศาลมีคำสั่งจำหน่ายคดีโจทก์แล้ว
ศาลสั่งคำร้องของจำเลยว่าเมื่อโจทก์ทิ้งฟ้อง
และศาลสั่งจำหน่ายคดีจากสารบบความแล้ว
จึงไม่มีฟ้องเดิมอยู่
ฟ้องแย้งย่อมตกไปด้วย
กรณีจึงไม่ต้องพิจารณาสั่ง
คำร้องขอให้โจทก์ขาดนัดยื่นคำให้การแก้ฟ้องแย้งอีกต่อไป
ให้ยกคำร้อง
ดังนี้
ท่านเห็นว่าคำสั่งของศาลที่ให้ยกคำร้องของจำเลยชอบหรือไม่
Thailegal
27/01/44
|