กฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง
ข้อ 9. พ.ร.บ.ล้มละลาย พ.ศ.2483 ม.108
ให้อำนาจแก่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ที่จะยื่นคำร้องต่อศาลขอให้ยกคำขอรับ
ชำระหนี้หรือลดจำนวนหนี้ที่ศาลได้มีคำสั่งอนุญาตให้เจ้าหนี้รับชำระหนี้โดยหลงผิดได้
กรณีที่ลูกหนี้ตรวจพบว่าพยานหลักฐาน
ที่นายเก่งเจ้าหนี้นำมาแสดงต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีพิรุธ
น่าเชื่อว่ามูลหนี้ที่นายเก่งยื่นคำขอรับชำระหนี้นั้นไม่มีมูลหนี้
ต่อกันจริง
ซึ่งเป็นเหตุให้ศาลมีคำสั่งให้นายเก่งได้รับชำระหนี้โดยหลงผิด
ลูกหนี้จะต้องขอให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ยื่น
คำร้องต่อศาลเพื่อขอให้ยกคำขอรับชำระหนี้ของนายเก่งตาม
ม.108 ดังกล่าว
แม้คำสั่งศาลที่อนุญาตให้นายเก่งได้รับ
ชำระหนี้นั้นจะถึงที่สุดแล้วก็ตาม
(ฎ.1322/2542) เมื่อลูกหนี้มาปรึกษา
ข้าพเจ้าจะให้คำให้คำแนะนำดังกล่าวแก่ลูกหนี้
Thailegal
27/01/44
|