กฎหมายแพ่งและพาณิชย์
ข้อ 10.
นายเอกซึ่งมีสัญชาติไทยได้ไปเที่ยวที่ประเทศญี่ปุ่น
ในขณะที่ท่องเที่ยวอยู่ได้วาดภาพดอกซากุระแต่มีลักษณะ
อ่อนช้อยตามแบบงานศิลปะของไทย
เมื่อเดินทางกลับประเทศไทยจึงได้นำภาพดังกล่าวไปประกอบเป็นลวดลายของ
ผ้าปูที่นอนและปลอกหมอน
และได้ยื่นขอรับสิทธิบัตรการออกแบบผลิตภัณฑ์เมื่อวันที่
10 มกราคม 2530 ได้รับสิทธิบัตร
เมื่อปี 2531 ต่อมาในปี 2532
นายเอกได้ผลิตผ้าปูที่นอนและปลอกหมอนโดยใช้ลวดลายดอกซากุระดังกล่าวออกจำหน่าย
ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลาย
ในต้นปี 2541
ปรากฏว่ามีผู้ผลิตผ้าปูที่นอนและปลอกหมอนที่มีลวดลายดอกซากุระที่มี
ลักษณะอ่อนช้อยแบบศิลปะไทยเหมือนของนายเอกออกจำหน่ายทั้งในกรุงเทพฯ
และต่างจังหวัด
นายเอกสืบได้ว่านายโท
เป็นผลิตสินค้าดังกล่าว
จึงได้แจ้งให้นายโทหยุดกระทำการดังกล่าว
แต่นายโทไม่ยอมหยุด
โดยได้โต้แย้งว่านายเอกไม่มี
สิทธิเกี่ยวกับทรัพย์สินทางปัญญา
โดยอ้างเหตุผลดังนี้
(ก)
นายเอกไม่ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายสิทธิบัตร
เพราะสิทธิบัตรของนายเอกหมดอายุการคุ้มครองแล้ว
(ข)
นายเอกไม่มีลิขสิทธิ์ในลวดลายดอกซากุระและการประยุกต์ใช้ลวดลายดังกล่าวกับผ้าปูที่นอนและปลอกหมอน
เพราะ
ในขณะที่สร้างสรรค์ลวดลายดังกล่าว
นายเอกไม่ได้อยู่ในประเทศไทยแต่อยู่ในประเทศญี่ปุ่น
นอกจากนี้การที่นายเอกได้รับ
สิทธิบัตรการออกแบบผลิตภัณฑ์ไว้แล้ว
จึงไม่สิทธิที่จะอ้างการคุ้มครองตามกฎหมายลิขสิทธิ์อีก
ให้วินิจฉัยว่า
ข้อต่อสู้ของนายโทดังกล่าวฟังขึ้นหรือไม่
Thailegal
02/02/44
|