|
ข้อ
1.
แม้นายจำเนียรได้เงิน
1,000 บาท
จากนางจิ้มลิ้มโดยเสน่หา
แต่เมื่อนาย
จำเนียรรับไว้โดยสุจริต
สิทธิของนายจำเนียรผู้ได้เงินตรามาโดยสุจริตมิเสียไปตาม
ป.พ.พ. ม.1331
นายจำเนียรจึงไม่ต้องรับผิดใช้เงิน
1,000 บาท
คืนแก่นางสุภาวดี
ส่วนนาฬิกาข้อมือนั้น
มิใช่ทรัพย์สินของนางสุภาวดี
แม้นางจิ้มลิ้มนำเงินที่ลักจาก
นางสุภาวดีไปซื้อมาก็ตาม
นางสุภาวดีก็ไม่อาจใช้สิทธิติดตามและเอาคืนตาม
ป.พ.พ. ม.1336 ได้
นางสุรีย์จึงไม่ต้องรับผิดคืนนาฬิกาข้อมือหรือใช้ราคา
5,000 บาท แก่นางสุภาวดี
สำหรับสร้อยข้อมือทองคำนั้น
กรรมสิทธิ์ยังคงเป็นของนางสุภาวดี
นางสุภาวดีมีสิทธิ
ติดตามและเอาคืนซึ่งทรัพย์สินของตนจากบุคคลผู้ไม่มีสิทธิจะยึดถือไว้ตาม
ป.พ.พ. ม.1336
แต่เมื่อสร้อยข้อมือทองคำมิได้อยู่ในความยึดถือของนางสุรีย์แล้ว
นาง
สุภาวดีก็ไม่อาจใช้สิทธิติดตามและเอาคืนจากนางสุรีย์ได้
นางสุรีย์จึงไม่ต้องรับผิด
คืนสร้อยข้อมือหรือใช้ราคา
2,500 บาท
แก่นางสุภาวดีเช่นกัน |