2 brothers on the 4th floor, desiree

Des'ray

Hallo Allemaal,

Ik ben Des'ray, de zangeres van de Two Brothers on the 4th floor.
Eigenlijk ben ik geboren als Desiree Claudette Manders op 28 oktober 1969 te 's Gravenhage. Toen ik een baby was gingen mijn ouders samenwonen in een huisje aan het water te Leidschendam. Omdat mijn vader elke dag ver moest reizen om bij zijn werk te komen, verhuisden we naar "Hoeven" in Brabant. Ik was toen 6 jaar.Daar heb ik gedurende de 'lagere school-periode' gewoond.

In die periode kwam ik er al een beetje achter dat ik zangeres wilde worden. Elke vrijdagmiddag hadden wij een "viering" op school waar wij als kleine kindjes een uitvoering mochten doen. Mijn vriendinnetjes en ik speelden dan een scene uit de speelfilm "Grease" met veel zang en dans, verkleedpartijtjes enfin, je kent dat wel; "Als je maar even de ster van die middag kon zijn". In die tijd leerde ik mijn eerste akkoorden op de piano spelen en ik had blokfluitles. In die tijd waren dieren en muziek (en dan vooral zingen) mijn grootste hobby's. Ik groeide op en ging op m'n 12de naar de brugklas mavo in "Oudenbosch". Dat was best wel een moeilijke tijd, want al m'n vriendinnen van de lagere school gingen naar de havo dus die zag ik niet meer. Toen ik eindelijk een beetje gewend was gingen we weer verhuizen naar Limburg in verband met het werk van mijn vader. We gingen in Horst-Meterik wonen en ik zat opnieuw in een brugklas waar ik niemand kende en zelfs niemand verstond. Zelfs als de leraar Nederlands een dictee voorlas verstond ik de goeie man niet!! Ik was dan ook een eenzame puber oftewel, een Hollander!!! Gelukkig waren de meisjes uit het dorp, waarmee ik naar school fietste erg aardig tegen mij en langzamerhand begon ik te wennen en kreeg zelfs een paar hele goeie vriendinnen. Hele boekwerken aan briefjes schreven we aan elkaar!! Je kent het wel; "het onder de tafel doorgeef systeem". Eindelijk "gesetteld" sloot ik me nu ook bij de schoolband en zat ik bij het schoolkoor, muziek was immers nog steeds mijn grootste hobby. Ik nam pianolessen en werkte daarnaast aan mijn conditie op de sportschool. Naast dit alles werd nog een droom werkelijkheid, ik kreeg namelijk van mijn familie mijn eigen pony!! Hiddy was een blauwschimmel, waarmee ik bij de ruiterclub ging rijden. In die tijd bestond mijn gemiddelde dag uit naar school gaan, huiswerk maken en paardrijden. Met een vriendinnetje had ik ook nog een dansclubje opgericht. We probeerden dan alle liedjes uit de serie "Fame" na te spelen en op dorpsavonden gaven we regelmatig een uitvoering. Ook videoclips van o.a. Michael Jackson waren een enorme inspiratiebron!! Daarnaast zongen we met het koor ook vaak in de kerk. Kortom, een druk meisje dat net genoeg tijd had om haar huiswerk te maken.......
Het zingen ging steeds beter en op aandringen van een vriendin van mijn moeder schreef ik mij in voor mijn eerste talentenjacht. Ik was vreselijk onzeker en zenuwachtig want zingen voor een volle zaal was een droom, een fantasie maar nu het echt ging gebeuren vond ik het toch wel eng.Ik trilde op m'n benen en moest continu naar de w.c.

Het moment was daar....Ik zong "Woman in love" van Barbara Streisand.......en.... Terwijl ik mijn laatste noot zong rende ik van het podium af en ik hoorde het applaus in de coullisen en tot mijn stomme verbazing werd ik eerste. De hoofdprijs was een optreden op het jaarlijkse dorpsfeest tussen alle grote artiesten uit de buurt. Weer een eng groot optreden!!!
In Limburg werden veel feesten georganiseerd met natuurlijk veel muziek dus van het een kwam het ander, mijn repertoire werd uitgebreid met andere van mijn favoriete artiesten zoals Diana Ross, Withney Houston, Michael Jackson en zocht ik op aandringen van mijn vader in de muziekbibliotheek naar andere geschikte nummers.
Ik zal even wat vertellen over mijn familie:

Muziek heeft altijd een grote rol gespeeld in onze familie. Mijn vader en moeder speelden beide gitaar (mijn vader nog steeds!!) en er stond een piano in het huis. Met familiefeesten bleef iedereen slapen en werd er muziek gemaakt. Het was zelfs traditie om elk jaar met de verjaardag van mijn oma een show in elkaar te draaien en dan artiesten na te spelen zoals "The Everly Brothers" en "Kate Bush".
Doordat er thuis van alles werd gedraaid groeide ik op met een hoop stijlen muziek zoals; country , zigeunermuziek, rock'n roll en daarnaast werd zelf muziek maken zeker gestimuleerd. Een gezellige boel dus!!! Allright!! back to me!!!
Na de M.A.V.O. deed ik M.E.A.O. Met aanmoediging van mijn ouders deed ik steeds vaker mee aan talentenjachten met mijn vader als "tourmanager". In die tijd werd Henny Huisman bekend met de Soundmixshow en ging het land in op zoek naar talent. Ik kwam door de voorrondes heen en maakte mijn tv -debuut als "Anita Meyer" met het liedje 'They don't play our lovesong anymore'. Ik werd 1e en mocht meedoen aan de finale en daar werd ik 3e!! Niet slecht hé!? Op school ging het minder goed. Ik spijbelde meer dan dat ik op school was, ik vond dat deze school niets voor mij was en besloot daarom een andere opleiding gaan volgen en dat werd een opleiding voor schoonheidsspecialiste van drie jaar. Dit beviel erg goed want ik had erg veel vrije tijd waardoor ik mij lekker bezig kon houden met wat ik eigenlijk het liefste deed: zingen! Door de soundmixshow leerde ik veel mensen "uit het vak" kennen. Ik trad veel op in discotheken en op bedrijfsfeesten, deed m'n eerste tv-optredens bij o.a Frank Masmeyer en weer voelde ik me onzeker tussen al die grote artiesten met hun nog grotere managers. Gelukkig was m'n vader er dan om het woord te doen...
Intussen werden er grote plannen gemaakt wat betreft mijn carrière, want ik was al op tv geweest en stond bekend als "de Anita Meyer van de soundmixshow".

Deel 2:

Het probleem was echter dat de platenmaatschappijen vonden dat ik te veel op Anita Meyer leek, dus er moest wat anders komen. Er werd een duo gevormd: T.O.T.B genaamd. Dit betekende Totaly Organized Trendy Bobbers met zanger Nando van Heiningen indertijd beter bekend als "George Benson" van de soundmixshow.
Ik had inmiddels ook m'n eigen fanclub, net als Glenda Peters en andere artiesten van de soundmixshow was er namelijk veel aandacht voor activiteiten zoals fanclubs. We hebben heel wat leuke fanclubavonden gehad, iets om heel trots op te zijn want ik had heel veel leuke fans. (nog steeds trouwens!!!) Toen T.O.T.B. werd opgericht zwakte de fanclub af. T.O.T.B. was natuurlijk iets héél anders dan Anita Meyer. Uiteindelijk zijn we met de fanclub gestopt. In die tijd leerde ik ook Martin Boer kennen. Hij mixte onze eerste single "The Best of my love". Voor Martin was dit ook zo'n beetje het begin van zijn carrière (correct me if I'm wrong) en we werden meteen goede vrienden. Het nummer kwam in de tipparade terecht wat voor die tijd heel wat was en we zijn toen heel wat radioprogamma's afgeweest. De tweede en tevens laatste single heette "Rap around the World", deze is helaas nooituitgekomen. En dan te bedenken dat ik, omdat de single "uitkwam", m'n besproken vakantie met m'n vriendinnen heb moeten cancellen, wist ik veel. Maar de volgende keer wachten ze maar mooi tot ik terug ben! Maar goed...waar was ik gebleven? O, ja Het ging niet zo goed met T.O.T.B, dus besloten we uit elkaar te gaan en ik ging weer solo. Inmiddels was het einde van de opleiding voor schoonheidsspecialiste al aardig in zicht. Ik ging weer solo-optredens doen en één zo'n optreden was op een boot, die voer tussen Engeland en Nederland. Daar kwam ik contact met muzikanten die les gaven op diverse conservatoria en zij adviseerden mij om auditie te gaan doen. Ik dacht nog "dat is niks voor mij, dat lukt me nooit ". Maar ik deed toch auditie en ik werd aangenomen in Hilversum. Jippieee!!!!!!

Mijn grote wens om de muziek "in te gaan" ging hiermee in vervulling. De opleiding voor schoonheidsspecialiste heb ik maar gelaten voor wat het was. Zo zie je maar, denk nooit dat je iets niet kan. Waar een wil is, is een carrière precies voor jou. :-)
Toen ik op het conservatorium begon, ging ik ook voor het eerst op kamers wonen. Weg van mijn altijd beschermende familie. Omdat ik op de vooropleiding zat (soort van klas waar ze een basis leren voordat de officiële studie begint) kreeg ik nog geen beurs, dus moest ik allerlei baantjes nemen om me zelf te kunnen onderhouden. Met soms nog maar een tientje in de week over, zat ik toonladders te studeren. In die had ik nog meerdere carrières zoals; verkoopster bij de Etos, Coolcat, bakkerij, restaurant, and last but not least...de shoarmatent!!

M'n Conservatorium-tijd was een stormachtige tijd waar ik een hoop heb geleerd van andere collega's en goede vrienden. Het was een tijd waarin ik wat volwassener en zekerder van mijzelf werd, met name over wat ik waard ben als zangeres. Ik heb het afgesloten met een eindexamen om trots op te zijn en om nooit te vergeten en dat geldt ook voor de mensen die ik tijdens m'n studie goed heb leren kennen: Love U all!! Ondertussen had ik nog steeds contact met Martin Boer, waar ik dan ook geregeld langsging, inderdaad op de 4e verdieping van een flat in Utrecht. In 1993 vroegen Martin en Bobby aan mij of ik een nummer in wilde zingen. Het zou waarschijnlijk uitgebracht worden. Het liedje zou bestaan uit zang en rap en zij kenden nog een goeie rapper. Ik vond het liedje helemaal te gek en heb het ingezongen. Pas nadat deze rapper het ingerapt had zagen we elkaar voor het eerst in de studio. Zijn naam was Renee Philips oftewel D-Rock en mijn artiestennaam werd Des'ray en samen werden wij het gezicht van "The 2 Brothers on the 4th floor". Het eerste liedje heette: "Never alone" . In eerste instantie zag iedereen dit als een project en misschien moesten we optredens doen voor 3 maanden. Er kwamen al gauw dansers bij en op 1 januari 1994 hadden we ons eerste optreden samen. Deze show zal nooit meer vergeten, we hadden natuurlijk weinig repertoire. Dus er werd een show van 25-30 minuten in elkaar gezet met wel 3 keer Never alone erin !!!! We zagen er niet uit!! Renee in zijn spijkerbroek en ik met mijn bij elkaar geraapte "artiestenoutfit". Omdat we elkaar nog niet echt goed aanvoelden werd er op het podium door elkaar gepraat en tot overmaat van ramp ging een van de dansers door z'n enkel. Kortom; Heel spannend "zooitje", maar wel gezellig.
Well, you know the rest. Never Alone werd een vette hit en kwam meteen op nummer 2 terecht. Na de hit kwam de andere met als hilight "Dreams" die 2 weken op nummer 1 heeft gestaan. We zijn nu zo'n beetje 5 jaar bij elkaar en ik kan rustig stellen dat Renee een soort van broertje van mij geworden is, we hebben heel wat lief en leed samen gedeeld. Samen met Martin en Bobby zijn we een hecht team geworden en dat kan niet iedereen zeggen. Wat mij persoonlijk betreft sta ik pas aan het begin van mijn carriere. Ik ben nu 28 jaar en ik voel me echt bevoorrecht als ik zie met wie ik al gewerkt heb en misschien nog ga werken. "I'm a lucky girl".
Mijn motto: Als je iets maar graag genoeg wil dan kan je dat bereiken!

Heel veel liefs en dank aan iedereen.

(deze text is afkomstig van de oude officiele 2 brothers site van Veronica)

Schtijf net als Des'ray nog wat in het Guestbook!