Για την ετυμολογία και την ορθογραφία της λέξης βρόμα, έχουν επισημανθεί τα ακόλουθα στο κεφ. Β΄, 2.3. της εργασίας Θέματα ετυμολογίας και ορθογραφίας.
Η φιλόλογος Άννα Τζιροπούλου- Ευσταθίου σε νεότερο άρθρο της (περιοδικό Ελληνική Αγωγή, τεύχος Οκτωβρίου 2004) σχολιάζει το περιεχόμενο ενός γλωσσικού οδηγού για δημοσιογράφους, ο οποίος έχει εκδοθεί από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, και σημειώνει για τη γραφή της λέξης βρόμα με -ο- και την ετυμολογία όπου βασίζεται η γραφή αυτή:
|
“Η αναφερόμενη ετυμολογία είναι ψευδής και κατασκευασμένη, προκειμένου να δικαιολογηθεί η φωνητική γραφή. Βλέπε Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης, εκδ. Δ. Δημητράκου (Βραβείον Ακαδημίας Αθηνών), λήμμα βρομώ, βρόμος και βρώμος. Βλέπε επίσης, το υπ’αριθ. 9 φύλλον της Εφημερίδος Ελληνική Αγωγή το οποίον περιέχει το ιστορικόν της μεθοδευμένης επιστημονικοφανούς αλλοιώσεως της ορθογραφίας και συγκεκριμένως της ως άνω αναφερομένης λέξεως”. |
|
“Η φωνητική γραφή άρχισε να καθιερώνεται (και προχωρεί ακάθεκτη) [...]: βρόμα αντί βρώμα, [...] αφτί αντί αυτί, αβγό αντί αυγό, κλπ. κλπ. ...”. |
Μερικά σχόλια: η ετυμολογία στην οποία βασίζεται η γραφή βρόμα δεν είναι ούτε ψευδής ούτε κατασκευασμένη. Aπεναντίας, είναι και αληθής και γνήσια. Η Ά. Τζ. ήδη από τα τέλη του 2001 έχει λάβει αναλυτική απάντηση για το εν λόγω θέμα και δεν έχει αντιτάξει τίποτε. Το λεξικό Δημητράκου, όπου παραπέμπει, δεν περιλαμβάνει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει έγκυρη τη δική της ετυμολογία και που να δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό της άλλης ως ...“κατασκευασμένης, προκειμένου να δικαιολογηθεί η φωνητική γραφή”. Επίσης, τα περί ...“μεθοδευμένης επιστημονικοφανούς αλλοιώσεως της ορθογραφίας και συγκεκριμένως της ως άνω αναφερομένης λέξεως” ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Η Ά. Τζ. δεν μπορεί να αναιρέσει τα συγκεκριμένα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι γραφές καλύτερος, αφτί, αβγό, βρόμα κ.λπ. είναι ετυμολογικά βάσιμες και γενικολογεί. Ύστερα, ποιους κατηγορεί για τη ...“μεθοδευμένη επιστημονικοφανή αλλοίωση της ορθογραφίας”; Την ετυμολογική ορθογραφία της λ. καλύτερος, π.χ., δίδαξε πρώτος ο Γεώργιος Χατζιδάκις, ο θεμελιωτής της ελληνικής γλωσσολογίας. Ευθύνεται και ο Χατζιδάκις για τη ...“μεθοδευμένη επιστημονικοφανή αλλοίωση της ορθογραφίας”; Επίσης, γιατί χαρακτηρίζει η Ά. Τζ. ως φωνητική τη γραφή βρόμα; Είναι γνωστό ότι ο Χατζιδάκις, ο οποίος απέδειξε ότι η γραφή βρόμα είναι ετυμολογικά βάσιμη, εφάρμοζε απαρέγκλιτα την ετυμολογική ορθογραφία στη γραφή των λέξεων. Για παράδειγμα, ο Χατζιδάκις έγραφε το όνομα Βασίλης με -ει- στην κατάληξη (Βασίλεις), επειδή προέρχεται από το Βασίλειος. Επομένως, πώς είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται ως φωνητική μια γραφή (βρόμα) διδαγμένη από έναν γλωσσολόγο που ακολουθούσε χωρίς καμία εξαίρεση την ετυμολογική ορθογραφία; Και μόνο το γεγονός ότι ο Χατζιδάκις ήταν ο γλωσσολόγος που δίδαξε την ετυμολογική ορθογραφία της λ. βρόμα αρκεί για να αντιληφθούμε ότι δεν μπορεί η γραφή βρόμα να είναι φωνητική ούτε να αποτελεί παράδειγμα ...“μεθοδευμένης επιστημονικοφανούς αλλοιώσεως της ορθογραφίας”. Τέτοια παραδείγματα, βεβαίως, δεν είναι ούτε οι υπόλοιπες λέξεις που μας απασχολούν στην εργασία για τους “αρχαιολάτρες”. Οι γραφές βρόμα, αφτί, αβγό κ.λπ. δεν είναι φωνητικές.