terug naar beginbladzijde
In  december 1999:
Betreft: milieuvergunningsaanvraag ?Internationale luchthaven Antwerpen?
Bezwaarschrift in het kader van het openbaar onderzoek
Bezwaar tegen de milieuvergunning Klasse 2 voor de luchthaven.
1. Bezwaren van bestuurlijke aard:
We stellen vast dat de ?Internationale Luchthaven Antwerpen? tot nu toe nog geen  milieuvergunning had voor geen enkele van zijn activiteiten.
De luchthaven van Deurne vraagt een milieuvergunning klasse 2 aan voor haar installaties en voor de huidige landingsbaan van 1510 meter.
Opvallend is toch dat de aanvraag ingediend wordt voor ?nieuwe installaties? terwijl iedereen weet dat deze er al tientallen jaren zijn. Tot nu toe was de luchthaven dus met geen enkele milieuvergunning in orde, niet alleen voor de landingsbaan (waarvoor inderdaad de reglementering nieuw is) maar ook voor de meer ?klassieke? installaties zoals opslagtanks, lozingen en transformatoren?..Voor deze laatste bestaat al zeer lang een reglementering.
Gezien de luchthaven wordt uitgebaat door de Vlaamse overheid zelf, kan dit bezwaarlijk een daad van goed bestuur genoemd worden. Tot nu toe was men zelf niet in orde met de VLAREM wetgeving. Terwijl ieder Vlaams burger  wel scrupuleus alle papieren moet verzamelen vooraleer iets te mogen beginnen in Vlaanderen.
We stellen ook vast dat er geen vergunning wordt aangevraagd voor kerosine opslag. Bestaat hier een afzonderlijke vergunning voor of is er geen opslag van kerosine. Is voor het overpompen van kerosine (toch geen ongevaarlijke manipulatie zonder milieuschade) geen vergunning nodig? Indien het een concessie betreft, gaat het hier om het onrechtmatig opsplitsen van een milieutechnische eenheid.
Met deze milieuvergunningsaanvraag kan de huidige toestand voor ons niet geregulariseerd worden daar er installaties op het terrein aanwezig zijn die niet beantwoorden aan de huidige reglementering (Zie verder).
We stellen ook vast dat in het dossier slechts 1 bouwvergunning is bijgevoegd; die van een douanekantoor. Alle bestaande gebouwen dateren toch niet van voor de wet op stedenbouw.
Op zijn minst enkele loodsen zijn van veel recentere constructie. Bestaat hier geen bouwvergunning voor? Indien het een concessie betreft, kan hier sprake zijn van het onrechtmatig opsplitsen van een milieutechnische eenheid.
2. Bezwaren van technische aard:
A. De installaties:
Buiten enkele minder belangrijke rubrieken wordt in deze dioxine-tijden een vergunning gevraagd voor PCB houdende transformatoren (twee stuks met 1210 l PCB?s). Hiervoor kan voor ons geen vergunning verleend worden.
Ook enkele ondergrondse stookolietanks van 10.000 l met enkelvoudige wand zijn niet in orde met de VLAREM wetgeving (bodemverontreiniging).
Hiervoor kan volgens de huidige reglementering nooit een vergunning bekomen worden. Heel wat investeringen lijken  dus noodzakelijk.
Uit het dossier blijkt ook dat de luchthaven nog niet over een gescheiden rioleringstelsel beschikt. Het bijgevoegde rioleringsplan is hoegenaamd niet overzichtelijk en het is niet duidelijk welk afvalwater waar terechtkomt.
 
Er wordt vergunning aangevraagd voor het lozen van 21.400m3 huishoudelijk afvalwater (hemelwater inbegrepen) en 122.000m3 bedrijfsafvalwater per jaar voor een derde in de riolering en voor 2/3in het oppervlaktewater (de Zwarte Beek). Dit terwijl elk ander groot bedrijf verplicht wordt zijn afvalwater zelf te zuiveren. Bedrijfsafvalwater lozen in het oppervlaktewater kan voor ons niet.
De luchthaven belooft plechtig in het dossier om hun rioleringsstelsel te laten onderzoeken met ondergrondse camera?s,  gescheiden riolering aan te leggen, het eigen bedrijfsafvalwater te zuiveren, van koolwaterstoffen af te scheiden,?. in 2000.
Welke garantie hebben wij als burger dat dit ook effectief zal gebeuren?
In ieder geval weer heel wat investeringen, die dan wel het milieu ten goede komen, maar, kan een vergunning afgeleverd worden vooraleer al deze overtredingen  gecorrigeerd zijn?
Waarom heeft de luchthaven in 2000 zoveel grootse plannen?  Als burgers zijn we verontrust dat dit een voorbode zou zijn van de veelbesproken verlenging van de startbaan.
Dit zou ongetwijfeld veel meer milieuhinder met zich meebrengen. Ook hier hebben we bezwaar tegen.
B.De startbaan:
Er wordt vergunning gevraagd voor de huidige landingsbaan van 1510m.
Vooreerst stellen we vast dat er voor de bestaande graspiste geen vergunning wordt aangevraagd. Deze wordt nochtans door kleinere toestellen gebruikt.
Verder is er de veelzeggende bijlage 4 van de milieu-aanvraag waar toelating voor volgende activiteiten gevraagd wordt:
lijnvluchten, charters, intercontinentale vluchten, zakenvluchten,taxivluchten, trainingsvluchten, commerciele vluchten en touringvluchten
Als burger verliezen wij elke rechtzekerheid als voor al deze activiteiten een vergunning wordt verleend.
Er is ons altijd verzekerd dat de luchthaven een beperkte zakenluchthaven voor Antwerpen zou zijn. Nu wordt er toelating gevraagd voor charters, intercontinentale vluchten, trainingsvluchten en touringvluchten. Wat heeft dit met een zakenluchthaven te maken?
Dit is ook flagrant in tegenspraak met de motie van het Vlaams Parlement van 9.7.98 die met een overgrote meerderheid werd goedgekeurd.
Voor deze activiteiten een vergunning verlenen is voor ons onaanvaardbaar. De sterk toegenomen geluidsoverlast en luchtverontreiniging zullen onze levenskwaliteit zeer nadelig beinvloeden. Recente medische studies tonen aan dat wonen nabij drukbezochte luchthavens een negatief effect hebben op de gezondheid o.a. door het verhogen van de stresshormonen.
(cfr. Studie Nederlandse Gezondheidsraad 1999 over dit probleem). Als burgers aanvaarden we niet langer dat enkel met beperkte economische belangen wordt rekening gehouden en niet met de gezondheid van de omwonenden.
3. Besluit:
Gelet op de bestuurlijke en technische argumenten en gezien de voor ons sterk nadelige milieueffecten van de gevraagde activiteiten, verzoeken wij U beleefd de milieuvergunning in zijn huidige vorm niet toe te kennen aan de ?Internationale Luchthaven van Antwerpen?.
terug naar beginbladzijde