Σπούδασα οικονομολόγος και η πρώτη μου δουλειά ήταν σε κάποιο οικοτροφείο, όταν ήμουν φοιτητής. Η δεύτερη δουλειά ήταν σαν ταμίας στον οργανισμό διεξαγωγης υποτροφιών Ελλάδος. Τέλος, η τρίτη μου δουλειά και ίσως ιδιόμορφη, ήταν σαν υπάλληλος-διευθυντής πωλήσεων στην ρικομέξ, μόλις απολύθηκα από τον στρατό. Ακολούθως, μιας και το όνειρό μου ήταν πάντα να γίνω ντετέκτιβ, προσπάθησα να μαζέψω χρήματα ώστε να ιδρύσω το δικό μου γραφείο. Βέβαια πρώτα εργάστηκα σε κάποιους συναδέλφους, όπως στον συγχωρεμένο Ι.Παπαγιάννη και μετά από δύο χρόνια κατάφερα να ανοίξω δικό μου γραφείο.
Δουλεύατε και σε πιο μικρή ηλικία;
Εργαζόμουν από την ηλικία των 10 χρονών. Επίσης στην ηλικία των 16 χρονών είχα εργαστεί σαν υδραυλικός και σαν υπάλληλος σε εργοστάσιο μαρμάρων.
Γιατί επιλέξατε να γίνετε ντετέκτιβ, όταν πριν 20 χρόνια, στο ξεκίνημα περίπου της καριέρας σας, το επάγγελμα αυτό βρισκόταν σε ένα πολύ ανασφαλές και πρώιμο στάδιο;
Όντως βρισκόταν σε ένα πολύ πρώιμο στάδιο εκείνη την περίοδο. Κατ' αρχάς ξεκίνησα πριν από το 1980 δηλαδή περίπου το ' 75. Με ενδιέφερε η δουλειά αυτή διότι έχει την ευχαρίστηση του αποτελέσματος που στην δική μας περίπτωση τα ποσοστά επιτυχίας είναι 50-60 τοις εκατό. Κι αυτό γιατί έχει κάτι το ξεχωριστό, δεν είναι κονσερβοποιημένο, όπως η εργασία ενός τραπεζικού υπαλλήλου ή ενός εκπαιδευτικού αλλά σε κάθε υπόθεση υπάρχει κάτι διαφορετικό.
Βέβαια εκείνη την εποχή υπήρχε σε ισχύ ένα παράδοξο νομοθετικό πλαίσιο για την έκδοση των διαζυγίων που επηρέαζε κατά κάποιο τρόπο την ποικιλία των υποθέσεων που αναλαμβάνατε...
Μέχρι το 1983 ίσχυε ο συγκεκριμένος νόμος που κάλυπτε το ποινικό μέρος της μοιχείας. Έτσι αν κάποιος μοιχός ή μοιχαλίδα συλλαμβάνονταν στα πράσα τότε περνούσαν από αυτόφωρο. Το 1983 ο Ανδρέας Παπανδρέου κατάργησε το ποινικό αυτό μέρος της μοιχείας και γι' αυτό μέχρι τότε ένα μεγάλο μέρος των υποθέσεων που αναλάμβαναν τα γραφεία ήταν σε σχέση με την μοιχεία. Έτσι το επάγγελμα πέρασε από την νηπιακή στην εφηβική ηλικία με αποτέλεσμα να προκύψουν άλλες υποθέσεις : ναυτιλιακά ζητήματα, έρευνες, ασφαλιστικές εταιρείες ή παραβατικότητα ανηλίκων για να μην χρησιμοποιήσω άλλη έκφραση που ίσως δεν είναι δόκιμη.
Νομίζω ότι η αιτία ήταν ο οικογενειακός και φιλικός χαρακτήρας της οργάνωσης. Όπως βλέπουμε ένα μεγάλο ποσοστό που ήδη φέρονται
σαν μέλη της οργάνωσης ''17Ν'' αποτελείται αφ'ενός απ' την οικογένεια Ξηρού και αφ' ετέρου από κάποιους συγχωριανούς, ή φίλους. Υπήρχαν,λοιπόν, δεμένες κοινωνικές ομάδες με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο να κρατηθεί στην αφάνεια μια τέτοια επιχείρηση η οποία, κατά την γνώμη μου αποτελούσε την ταφόπλακα του ελληνισμού. Αν ήταν στην κρίση μου να τους απαγγείλω κατηγορίες-εντός εισαγωγικών βέβαια και με κάθε σεβασμό στην ελληνική δικαιοσύνη-θα τους απήγγειλα και κατηγορίες για εθνική μειοδοσία. Επειδή οι άνθρωποι αυτοί δημιούργησαν την πιο άσχημη εικόνα που θα μπορούσε να έχει η Ελλάδα τα τελευταία είκοσι χρόνια με αφορμή την τρομοκρατία.
