Reisverslag
 
 
 

Woensdag 5 juni
Chena River
[vorige dag] [routebeschrijving vandaag] [volgende dag]
 

Een natte broek in ijskoud water.

Chena River Map
 

8h20
Het is de hele nacht vrijwel klaar geweest. In een tent valt dit heel goed op, in het hotel van vorige nacht was dat veel minder.
Het is "weeral" prachtig weer.
Na het ontbijt herhalen we nogmaals de forward ferry. Het water stroomt beduidend sneller dan gisteren, het is nu echt menens.

10h00
Het begint al een stuk warmer te worden.
We ruimen de kampplaats op, laden de kano's vol en trekken onze life jackets aan. De wagen wordt afgesloten, Ron zal hem in de loop van de dag komen ophalen.

En nu het echte kanowerk !
We varen eigenlijk door het Chena River State Recreation Area. Het is helemaal geen National Park, maar dat hoeft van ons ook niet. Wild is wild, en voor de dieren maakt dat ook weinig uit waar ze in rondlopen, als ze maar vrij zijn.
Wij kunnen van hetzelfde gevoel genieten : ongelooflijk vrij, maar ook ongelooflijk nietig in verhouding tot deze uitgestrekte wouden. Deze drie volgende dagen zijn we aangewezen op onszelf en op elkaar. In een straal van 50 kilometer rondom ons zijn misschien nog wel levende zielen te bespeuren, maar ze vinden als we ze zouden nodig hebben is heel wat anders !
Dus geen stommiteiten uithalen, geen onbedachte kanobewegingen maken en de boomstammen op een berekende manier ontwijken. Kortom, de kano op elk moment onder controle houden.
In het water vallen is hier echt niet aangewezen. Tijdens het te water laten van de kano's hebben we al gemerkt dat contact met water best vermeden wordt, meer dan 3 à 4 °C zal het hier niet zijn in het water. Bij dergelijke temperaturen kan een lichaam hoogstens 10 minuten functioneel blijven, om nog maar te zwijgen van een mogelijke hartstilstand bij het plotselinge contact met het ijskoude water.
We moeten bewust blijven van deze gevaren, maar genieten daarom echter niet minder van de omgeving.
Een Bald Eagle of witkopzeearend kijkt ons argwanend aan van uit een dode boom. Andere exotische watervogels, vooral eenden, vliegen opgeschrikt weg als we te kort bij komen.
De Chena River wordt geklasseerd als een Klasse II rivier. Dat wil zeggen dat er geregeld een obstakel kan voorkomen : een rots, een overhangende of soms totaal omgevallen boom, een korte bocht en af en toe een stroomversnelling die ons echter niet doet panikeren.
Het valt allemaal best mee, de obstakels zijn ons gunstig gezind en laten nog genoeg plaats om ze met een back ferry te ontwijken.

We passeren een bos met Black Spruce. Deze normaal gezien grote bomen zijn nu nogal klein en misvormd doordat ze groeien op permafrost. 
"Do you smell it ?", roept Lou vanuit haar kano.
Het stinkt duidelijk naar ver gevorderde compost.
Aan de oever van de rivier ontdooit de grond gemakkelijker en valt soms met hele brokken en bomen in het water.

Iets verder zien we enorme hopen boomstammen langs de oever. Ze werden in de lente door de kracht van de stroming opeengeduwd en kunnen soms meters hoog worden. Een prachtig biotoop voor bevers en watervogels.

13h15
We zitten op een gravel voor de lunch. Lou kan ons verlekkeren op allerhande snacks, waaronder de gravel bar : een soort gebak met chocolade, crackers, kokosnoot, nootjes en melk als ingrediënten. Heerlijk ! Het ziet eruit als het keitjesstrand waar we op zitten, vandaar de naam ... 

14h50
Het moest er van komen. De kano is omgeslagen. We hebben veel water gemaakt tijdens het kapseizen maar we zijn overeind gebleven. Eigenlijk hadden we het zien aankomen maar dan was het al te laat. We draaiden iets te ver door in een bocht om zonodig een boom te ontwijken. Het voorsteven kwam in een eddy (opwaartse stroming) terecht terwijl het achtersteven door een golf uit evenwicht werd gebracht. Een low brace bracht ons terug rechtop, maar een natte broek was onvermijdelijk.
Al bij al is de schade beperkt gebleven, de waterdichte zakken hebben hun dienst bewezen.
Het water wordt uit de kano gekipt en we kunnen terug verder.

Met het prachtige weer droogt alles snel weer op. De bovenbenen krijgen het sterk te verduren van de brandende zon.

Splash ! Een bever laat duidelijk merken dat we niet welkom zijn in zijn territorium. Maar wij hebben geen keus, we moeten stroomafwaarts. Hij duikt onder en laat zich niet meer zien.

17h00
We zoeken opnieuw een gravelbar uit, deze keer om onze tent op te slaan. Voorwaarden : plat, groot genoeg, geen te dikke stenen, voldoende struiken en ook drijfhout voor het kampvuur. Onze eisen worden al snel ingewilligd.
We zien sporen van moosen, bevers en zelfs mensen ...
Er moet ook een beer langs geweest zijn. Het is echter niet zeker dat die sporen nog recent zijn.
Ook de onvermijdelijke muggen komen ons tegemoet.

18h30
De tent staat al recht en het eten is klaar. Lou denkt aan alles, van aperitief tot dessert, wijn inbegrepen. We draaien één van de kano's om die dan dienst doet als tafel.

Het begint al iets frisser te worden, we gaan onze lange broek aantrekken. Niet alleen tegen de kou, maar ook tegen de muggen.
De insect-repellent doet het goed, op 5 cm van de huid maken ze terug rechtsomkeer. Alleen de geur laat te wensen over...

19h30
Ik verzamel drijfhout voor een kampvuur. Alle etensresten en geurende verpakkingen worden verbrand om tijdens de nacht zeker geen dieren aan te trekken. Onverwachte bezoekers kunnen we best missen.
We genieten nog van de avond en de rust van de natuur rondom ons. 

22h15
De zon is helemaal nog niet onder, maar het is een vermoeiende dag geweest. De slaapzak lonkt en we kruipen in onze nest.
 

[volgende dag]